عبدالبهاء و تولد انسان

177 / 224

ﻴﺣﻘ ﻘﺖﮐﺮد ﭼﻮن ﺣﻘ ﻴ ﻳ ﻘﺖ ّ ﮑﯽ اﺳﺖ اﮔﺮ ﮐﻞ ی ﺣﻘّ ﻳﳕﺎ ﻘﺖﻴ ﲢﺮ ﻨﺪ ﺷﺒ ﻪ ﺋﯽ ﻬ
ﻴﻧ ّﺴﺖﮐﻪ ﮐﻞ ﻳ ّ ﺤﺪ و ﻣﺘّﮑﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺘ ﻳﺮا ا ﻳز . ﮔﺮدﻧﺪ ﻔﻖ ﻦ ﳘﻪ ﻧﺰاع از ﺗﻘﺎﻟ ﺪ ﻴ
اﺳﺎس اد ّ اﺳﺖ و اﻻ ﻳ ﺎن اﳍﯽ ﻳ ﮑﯽ اﺳﺖ و آن ﻓﻀﺎﺋﻞ اﻧﺴﺎﻧﯽ اﺳﺖ
ﻴﻫ ﭽﮑﺲ در ﻓﻀﺎﺋﻞ اﺧﺘﻼف ﻔﻖ اﻧﺪﮐﻪ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻧﻮر اﺳﺖ و ّﻧﺪارد ﳘﻪ ﻣﺘ
رذاﺋﻞ ﻇﻠﻤﺖ اﺳﺖ . ﭘﺲ ﻣﺎ ﺑﺎ ﻳ ﺪ رﺟﻮع ﺑﻪ اﺳﺎس ﻳاد ﺎن اﳍﯽ ﳕﺎﺋ ﻴ ﻴ ﻢ ﺗﻘﺎﻟ ﺪ را
ﲔﻘﻳﻢ ﻴﮐﻨ ﺗﺮک ﺤﺪ ﻣﯽ ﺷﻮ ّاﺳﺖ ﻣﺘ ﻴ و ﺑﻬ ﱘ ﭽﻮﺟﻪ اﺧﺘﻼﻓﯽ ﳕﯽ ﻣﺎﻧﺪ .
ﻳ و د ﻳ ﻦ ﺑﺎ ﻳ ﮕﺮ آﻧﮑﻪ د ﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻋﻠﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﻳز ﺮا اﮔﺮ
ﻩ ﻋﺎﻗﻠﻪ دادﻩّ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺑﺎ ﻋﻘﻞ و ﻋﻠﻢ ﻧﺒﺎﺷﺪ اوﻫﺎم اﺳﺖ ﺧﺪا ﻗﻮ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﻘ ﻴ ﻘﺖ
ﻴ اﺷ ﺎ ﭘﯽ ﺑﺮ
و ﺣﻘ ﱘ
ﻴ ﻘﺖ ﻫﺮ ﺷﺌﯽﻴ ادراک ﻴﮐﻨ
ﻢ اﮔﺮ
ﳐﺎﻟﻒ ﻋﻠﻢ و ﻋﻘﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺒ ﻴ ﻪ ﺋﯽ ﻧ ﻬ ﺴﺖﮐﻪ اوﻫﺎم اﺳﺖ . ﻣﺎﻧﻊ ﻦﻳ و اﮔﺮ د
اﻟﻔﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﯽ د ﻳ ﻨﯽ ﺑﻬﱰ اﺳﺖ ز ﻳ ﺮا د ﻳ ﺖ و اﻟﻔﺖّﻦ ﲜﻬﺖ ﳏﺒ اﺳﺖ اﮔﺮ د ﻦ ﻳ
ﻪ ﻋﺪم دّﺳﺒﺐ ﻧﺰاع و ﺟﺪال ﺷﻮد اﻟﺒﺘ ﻳ ﻦ ﺑﻬﱰ اﺳﺖ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪ ء ﻋﻼج
اﺳﺖ و ﻪ ﻋﺪمّﻋﻼج اﮔﺮ ﺳﺒﺐ ﻣﺮض ﺷﻮد اﻟﺒﺘ او ﺑﻬﱰ اﺳﺖ .
ﻳد ﮕﺮ آﻧﮑﻪ ﺧﺪا ﲨ ﻴ ﻳ ﻊ را ﻪّﮑﺴﺎن ﺧﻠﻖﮐﺮدﻩ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎء اﻟﻠ اﻋﻼن ﻣﺴﺎوات
رﺟﺎل و ﻧﺴﺎء ﻓﺮﻣﻮد ﮐﻪ ﻣﺮد و زن ﻫﺮ دو ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺑﺸﺮ و ّﺧﺪا ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﮐﻞ
در ﺣﻘﻮق ﻣﺘﺴﺎوی ﻧﺰد ﺧ ﺪا ﻣﺮدی و زﻧﯽ
ﻴﻧ ﺴﺖ ﻫﺮﮐﺲ اﻋﻤﺎﻟﺶ ﺑﻬﱰ و ا ﳝ بّ ﺎﻧﺶ ﺑﻬﱰ در درﮔﺎﻩ اﳍﯽ ﻣﻘﺮ ﺗﺮ اﺳﺖ در
ﻋﺎﱂ اﳍﯽ ذﮐﻮر اﻧﺎث ﻧ و ﻳﻊ ﻴﲨ ﺴﺖﻴ ﮑﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﳍﺬا ّرﺟﺎل و ﻧﺴﺎء ﮐﻞ
ﻳﺑﺎ ﺤﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪّﺪ ﻣﺘ ﻣﺴﺎوی ﺑﺎﺷﻨﺪ .