عبدالبهاء و تولد انسان

26 / 224

ﺑﺮاًﺻﺮﻓﺎ ي ﻣﺮدم ﻏﺮب ﺣﻘﻮق اﻧﺴﺎﻧﻲ ﻗﺎﺋﻞ ﺑﻮد و
ﯾد ﮕﺮان را ﻓﺎﻗﺪ اﻧﺴﺎﻧ ﯿ ﺖ و ﺣﻘﻮق ﺗﻠﻘ ﻧﻤﻮد. ﻲﻣ ﻲ
از آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ اھﻤﻲﺨﯾ ﺖ ﺗﺎر ﯿ دﻋﻮت ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ در
وﺳﻂ ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ از ﺳﺮان ﺳ ﯿدﻧ ﻲﺎﺳﯿ ﺎ ﺑﮫ ﺻﻠﺢ و
ﻓﺮھﻨﮓ ﻲ را ﻣ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﺗﻮان ﺗﺎ ﺣﺪي ﻣﺘﻮﺟﮫ ﺷﺪ. ﺑﮫ
ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ در ﻟﻮح ﻣﻘﺼﻮد ﭼﻨ ﻦ ﯿ
ﺴﺪ:ﯾﻧﻮ ﻲﻣ
» اﻣﺮوز اﻧﺴﺎن ﮐﺴﻲ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺟﻤﯿﻊ ﺧﺪﻣﺖ ﮫ ﺑ
ﻲ ﻣﻦ ﻋﻠ اﻻرض ﻗﯿﺎم ﻧﻤﺎﯾﺪ . ﺣﻀﺮت ﻣﻮﺟﻮد
ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ ﻣﻲ ...
ﻟﯿﺲ
اﻟﻮﻃﻦ ّاﻟﻔﺨﺮ ﻟﻤﻦ ﯾﺤﺐ
ﺑﻞ ﻟﻤﻦ اﻟﻌﺎﻟﻢّﯾﺤﺐ ﻲﻓ ... اﻟﺤﻘﯿﻘﮫ ﻋﺎﻟﻢ
ﯾﮏ وﻃﻦ ﻣﺤﺴﻮب اﺳﺖ و ﻣﻦ اﻻرض ﻲﻋﻠ
اھﻞ آن «.
ﯿ ﻦ ﺑ ﯾ در ا ﺎن، ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺳﮫ اﺻﻞ را ﻣﻮرد
ﯿﺗﺎﮐ ﺪ ﻗﺮار ﻣﻲ دھﺪ، اﺻﻮﻟﻲ ﮐﮫ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾ ﮕﺮ ﺗﻮﻟﺪ
اﻧﺴﺎن را ﻣ ﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﺴﺮ ﻣ ﯿ ﻨﺪ. او در اﺑﺘﺪا اﻧﺴﺎن
را ﻣﻮرد ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻗﺮار ﻣ ﻲ دھﺪ و ﻣ ﯾﮔﻮ ﻲ ﺪ ﮐﮫ اﻣﺮوز
اﻧﺴﺎ ﻲ ن ﮐﺴ اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﮫ
ﺧﺪﻣﺖ
ی ھﻤﮫ ﻧﻮع ﺑﺸﺮ ﻗ ﺎم ﯿ
ﮐﻨﺪ. در دﻧﺒﺎ ی ﻟﮫ آن ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺑ ﻲ ﺎن ﻣ ﯿ ﮐﻨﺪ ﮐﮫ
اﻓﺘﺨﺎر و ﺷﺮف ﺑﮫ ﯿ ﻦ ﻧ ﯾا ﺴﺖ ﮐﮫ ﮐﺴﻲ وﻃﻦ ًﺻﺮﻓﺎ
ﺧﻮد را دوﺳﺖ داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺑﻠﮑﮫ اﻓﺘﺨﺎر و
ﺷﺮاﻓﺖ راﺳﺘ ﯿ ﻦ در آن ا ﺳﺖ ﮐﮫ آدﻣ ﻧﻮع ﻲ ﺗﻤﺎﻣ ﻲ
اﻧﺴﺎن را دوﺳﺖ ﺑﺪارد. ﺑﻲ ﺎن ﻧﻔ ﯿ ﻦ ﺑ ﯾ ﺪ ا ﯾ ﺗﺮد ﻲ
ﻣﻄﻠﻖ ﻓﺮ ھﻨﮓ اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻏﺮب ﻗﺮن ﻧﻮزدھﻢ اﺳﺖ. در
ﻓﺮھﻨﮓ ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ، ﻓﺮھﻨﮕﻲ ﮐﮫ اﻧﺴﺎن ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ ﺧﺪﻣﺖ
ﻲ ﺑﺸﺮ ﻣ ی ھﻤﮫ ﺑﺎﺷﺪ، ﻏﺎ ﯾ ﺖ ﺷﺮف و اﻓﺘﺨﺎر در ﻣﺤﺒﺖ
ی ھﻤﮫ ﺑﮫ ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﯾ ھﻢ ﺑﺎ ﻲﻌﻨﯾ ،اﺳﺖ ﻲ ﺪ وﻃﻦ
ﺧﻮد را دوﺳﺖ داﺷﺖ و ھﻢ ﺑﺎ ﯾ ﺪ د ﯾ ﮕﺮان را ﻧ ﺰ ﯿ
ھﻤﺎﻧﻨﺪ ھﻤﻮﻃﻨﺎن ﺧﻮد داراي ﺣﻘﻮق ﺑﺮاﺑﺮ اﻧﺴﺎﻧﻲ
داﻧ ﺴﺖ. در ﻧﺘ ﯿ ﺠﮫ در ﭼﻨ ﯿ ﻦ ﻓﺮھﻨﮕﻲ ﺗﻔﺎھﻢ و
ﺗﻌﺎون ﺑ ﯾﮕﺰﯾﺟﺎ ﻲ اﻟﻤﻠﻠ ﻦﯿ ﻦ اﺳﺘﻌﻤﺎر و اﺳﺘﺜﻤﺎر
و ﺟﻨﮓ و ﻗﺘﻞ ﻋﺎم ﻣﻈﻠﻮﻣﺎن ﻣ ﻲ ﺷﻮد. در اﻧﺘﮭﺎي
ھﻤﺎن ﺑ ﯿ ﺎن، ﺑﮭﺎ ءاﻟﻠﮫ ﻣﻔﮭﻮﻣ ﯾﺟﺪ ﻲ ﺪ از ﺣﻘﻮق
ﮫ ﺑ ي ﺷﮭﺮوﻧﺪ ﻲ دﺳﺖ ﻣ دھﺪ و ﻣ ﯾﮔﻮ ﻲ ﺪ ﮐﮫ ﻋﺎﻟﻢ ﮏ ﯾ
ﻣﺠﻤﻮﻋﮫ
اﻟﻮاح ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎء ص ،اﻟﻠﮫ ۱۰۱. 7