در ﻗﺎﻣﻮس ﻓﺮھﻨﮓ
زداﯾﻲ اﻧﺴﺎن
ارﺗﺪاد،
ﯿﻋﻘ ي آزاد
ﺪه و ﻣﺬھﺐ ﺑﮫ
ﻲ ﻦ ﻣﻌﻨ ﯾا
ﻣﻨﺤﻂ واژﮔﻮن
ﻲﻣ
ﮔﺮدد ﮐﮫ آدﻣ
" ﯿﺎن
آزادﻧﺪ" ﮐﮫ ﺑ
ﮫ ﺑ ،ﺸﻨﺪﯾﻨﺪﯿ
ﺷﺮط
ﯿ ﮏ ﻧﺘ ﯾ ﺑﮫ آن ﮐﮫ
ﺠﮫ و ﺑﺎور ﻣﺬھﺒ
ﻣﺸﺨﺺ ﻲ
ﺑﺮﺳﻨﺪ و اﮔﺮ در ا
ﯿﺸﯾ ﻦ اﻧﺪ ﯾ
ﺪن ﺑﮫ ﻧﺘ
يا ﺠﮫﯿ
ﯿﻏ
ﺮ از آن ﺑﺎور ﺑ
ﮫ
ﺧﺼﻮص ﺑﺮﺳﻨﺪ
ﯾﺑﺎ ،
ﺪ ﮐﺸﺘﮫ
ﺷﻮﻧﺪ. ﺣﻘ
ﯾ ﻘﺖ ا ﯿ
ﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ واژه
" ي
ﻣﻔﺴﺪ ﻓ
ﻲ
" اﻻرض
ﺗﻨﮭﺎ زﻣﺎﻧ
ﻲﻣ ﻲ
ﺗﻮاﻧﺪ واژه
يا
ﻣﻌﻨﺎ دار
ﺷﻮد ﮐﮫ "ﻓﺴﺎد" و ﺗﺒﺎھ
ﻲ
ً
اﺳﺎﺳﺎ
ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ
ﺗﻌﺮض ي
ﺑﮫ ﺣﻖ ﺧﺪادا
ﯿﺸﯾ ه اﻧﺪ د
ﺪن و ﻧﻔ
ﻲ
ﺗﻘﺪس ﺗﻌﻘﻞ
ﻲﺗﻠﻘ
ﮔﺮدد. ﺑﺪ
ﯾ ﺐ ا ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ
ﻦ ﻣﺮﺗﺠﻌﺎن ﻣﺬھﺒ
ﻲ
ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ اراده
ي
ﺧﺪا و ﻗﺎﻧﻮن ﺧﻠﻘﺖ و ﮔﻮھﺮ
ﻲﻌﯿﻃﺒ
وﺟﻮد اﻧﺴﺎن در اﻓﺘﺎده
اﻧﺪ و ﺑﮫ ﮐﺸﺘﺎر
اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﻮﺟﻮد
ي
ﺧﺮدورز و آزاد و
ﻲ ﺸﻤﻨﺪ ﻣ ﯾاﻧﺪ
ﭘﺮدازﻧﺪ.
از ﻧﻈﺮ ﻓﺮﻋﻮن ﻣﻮﺳ
ﻲ
ﻣﻔﺴﺪ ﺑﻮد و در ﻧﮕﺎه
اﺑﻮﻟﮭﺐ ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻔﺴﺪ ﺑﻮد و در ﻣ
ﯿ
ﺎن ﺗﺎر
ﮏ ﯾ
ﻧ ﻲﺮاﻧﯾ ﺸﺎن ا ﯾاﻧﺪ
ﯿﺰ ھﺮ آن ﮐﺲ ﮐﮫ ﺟﺮأ
ت ﺗﻔﮑﺮ
داﺷﺘﮫ ﺑﺎﺷﺪ
،
ﻣﻔﺴﺪ اﺳﺖ و ھﺮ ﻧﻮع ﻧﻮآور
ي ﻓﮑﺮ ي
و آزاد
ﯾاﻧﺪ ي
ﺸﮫ و ﺳﺨﻦ
،
ﺗﺒﺎه ﺳﺎﺧﺘﻦ زﻣ
ﯿ
ﻦ اﺳﺖ.
اﻣﺎ ﺑﺮاﺳﺘ
ﯾ ﮐﮫ ا ﻲ
ﻦ ﻓﺮھﻨﮓ ارﺗﺠﺎع اﺳﺖ ﮐﮫ ﻧﻔ
ﻲ
ﯿ اﻧﺴﺎﻧ
ﺖ اﻧﺴﺎن و در ﻧﺘ
ﯿ
ﺠﮫ ﻣﻔﺴﺪ
و ﺗﺒﺎه ﺳﺎز
ﯿ راﺳﺘ
ﻦ اﺳﺖ.
از
آﻧﺠﺎ
ﺳﺖ ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣﻔﮭﻮم د
ﯾ
ﻦ و ﺧﺪا
ﯾ و ﺗﺪ
ﻦ را ﻧ
ﯿ
ﺰ ﻣﻮرد ﺑﺎزﺳﺎز
ﻗﺮار يﺎدﯿﺑﻨ ي
داد. ﺑﺪ
ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ
ﺐ ھﻢ ﺗﺠﺪد ﻣﺮﺳﻮم ﻏﺮﺑ
و ھﻢ ﻲ
ﯾﺗﺪ
ﻦ ﻣﺮﺳﻮم ﺷﺮﻗ
ﯿ در ﻋ ﻲ
ﻦ ﺗﻌﺎرض ﺑﺎ
ﮕﺮ ﯾﮑﺪﯾ
يھﺎ ﻲﮋﮔﯾو ي دارا
ﻣﺸﺘﺮک ﺑﻨ
ﻲﻣ يﺎدﯿ
ﺑﺎﺷﻨﺪ و آن
اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﺣﺪ ﻃﺒ
ﯿ
ﻌﺖ و ﺗﻌﺮ
ﻲﻔﯾ
ﺿﺪ اﻟﮭ
ﻲ
از اﻧﺴﺎن و د
ﯾﻦ و ﺧﺪاﺳﺖ.
ﺸﮫﯾ اﻧﺪ
ي ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء
ﺑﺎ ﻧﻈﺮ
ي ﮫﯾ
ﺳﺎده اﻧﻄﺒﺎق ﺳﻨﺖ ﺑﺎ ﺻﻨﻌﺖ
ﻦ ﺗﺎ ﯿزﻣ
آﺳﻤﺎن ﺗﻔﺎوت دارد. ﭼﻨ
اﺳﺖ ﻲ دﻋﻮﺗ يا ﺸﮫﯾ ﻦ اﻧﺪ ﯿ
ﺑﮫ ﺗﺤﻮﻟ
در يﺎدﯿﺑﻨ ﻲ
ی ھﻤﮫ
اﺑﻌﺎد زﻧﺪﮔ
ﻲ
، در ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ
ارزش ی ھﻤﮫ
ھﺎ، و در
ی ھﻤﮫ
ﺑﺎورھﺎ.