ﯾ در ا
ﻦ راﺳﺘﺎﺳﺖ ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺎرھﺎ ا
ز
ﯿﺳ
ﺎﺳﺖ ﺧﺪا ﺳﺨﻦ ﻣ
ﺪ و ﯾﮔﻮ ﻲ
آن را
در ﻣﻘﺎﺑﻠﮫ ﺑﺎ
ﯿﺳ
ﺎﺳﺖ ﺑﺸﺮ ﻣ
ﻲ
ﮔﺬارد. ﺑﮫ ﮔﻔ
ي ﺘﮫ
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء
،
ﯿ ﺪ آدﻣ ﯾﺑﺎ
ﺎن در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ا
از ﻲﺧﺎﮐ ي ﺮه ﻦ ﮐ ﯾ
ﯿﺳ
ﺎﺳﺖ ﺧﺪا ﭘ
يﺮوﯿ
ﮐﻨﻨﺪ.
ﯿﺳ اﻣﺎ
ﺎﺳﺖ ﺧﺪا دﻗ
ﯿ
ً
ﻘﺎ
ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ اﺻﻞ
و ﻋﻤﻮﻣ
ﯿ
ﺖ و اﺗﺤﺎد ﻧﻮع ﺑﺸﺮ
ﻲﻣ
ﺑﺎﺷﺪ. ﺳ
ﯿ
ﺎﺳﺖ ﺧﺪا ﺧﺼﻮﺻ
ﯿ ﺴﺖ، ﻓ ﯿﻧ ﻲ
ﻀﺶ ﺑﮫ ھﻤﮫ
ﺷﺎﻣﻞ اﺳﺖ
ی ھﻤﮫ .
ﻧﻮع ﺑﺸﺮ
،
ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﺪا ھﺴﺘﻨﺪ
و او ھﻤﮫ را دوﺳﺖ ﻣ
ﻲ
دارد و ﺑﮫ ھﻤﮫ ﻣﮭﺮﺑﺎن
اﺳﺖ. ﭘﺲ ﺳ
ﯿ
ﺎﺳﺖ ﺑﺸﺮ ھﻢ ﺑﺎ
ﯾ
ﺪ ﺑﺮ ھﻤ
ﯿ
ﻦ اﺳﺎس
ي ﺎﻧﮕﺰار ﯿﺑﻨ
ﺷﻮد. ا
ھﻢ ﻲﺎﺳﺘﯿ ﻦ ﺳ ﯿ ﻦ ﭼﻨ ﯾ
ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ
ي
، ﻧﺎﺳ
ﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿ
ﺰم اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻃﻠﺐ،
ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘ
ﻲ
و ﺗﺒﻌ
ﯿ ﺾ ﻣ ﯿ
ﺎن زن و ﻣﺮد را
ﻲﻣ ﻲﻧﻔ
ﮐﻨﺪ و ھﻢ
آن ﮐﮫ
ﺗﻌﺼﺐ و ﮐ
، ﻲ ﻣﺬھﺒ ي ﯿﻨﮫ
ﻓﺮھﻨﮓ ارﺗﺪاد و ﻧﺠﺲ داﻧﺴﺘﻦ د
ﯾ
ﮕﺮان، آﺧﻮﻧﺪ
ي ﺳﺎﻻر
، و ﮐﺸﺘﺎر و ﺗﺒﻌ
ﯾ ﺾ د ﯿ
ﮕﺮان ﺑﮫ
ﻧﺎم ﺗﺪ
ﻦ ﯾ
و ﺧﺪا ﭘﺮﺳﺘ
ﻲ را ﻣﻄﺮود
ﻲﻣ
ﺳﺎزد. ﺳ
ﯿ
ﺎﺳﺖ ﺧﺪا
ﯿﻧ يﺰﯿﭼ
ﺴﺖ ﺟﺰ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ
ﻲ
، ارﺗﺒﺎط و
ﺗﻌﺎون و ﺗﻔﺎھﻢ ﻣ
ﮔﺮوه ی ھﻤﮫ ﺎن ﯿ
ھﺎ، ﺷﺮاﻓﺖ
اﻧﺴﺎن
ﺑﮫ ﻋﻨﻮان
اﻧﺴﺎن، ﺣﻘﻮق ﺑﺮاﺑﺮ
ﻧﻮع ی ھﻤﮫ
ﺑ
ﺸﺮ، ﺻﻠﺢ ﻋﻤﻮﻣ
ﻲ
، و ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋ
ﻲ
در ﺳﻄﺢ
ﻲﻣﺤﻠ
ّ
. ﻲ اﻟﻤﻠﻠ ﻦﯿ و ﺑ ﻲ ، ﻣﻠ
ﺑﮫ ﻋﻨﻮان
ﻣﺜﺎل
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣ
ﺪ:ﯾﮔﻮ ﻲ
»
ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺸﺮ در ﻇﻞ ﺧﺪاوﻧﺪ اﮐﺒﺮ اﺳﺖ
ﺟﻤﯿﻊ .
ﺑﻨﺪﮔﺎن ﺧﺪا
. ھﺴﺘﻨﺪ
ﺟﻤﯿﻊ در ﺳﺎﯾﮫ
ﺷﺠﺮ ي
ﻲاﻟﮭ
راﺣﺖ ﻧﻤﻮده
ﮐﻞ ﺧﺪا .اﻧﺪ
را ﺧﻠﻖ
، ﮐﺮده
ﺟﻤﯿﻊ را رزق ﻣﻲ
،دھﺪ
ﺟﻤﯿﻊ را
ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﺪ
ﺟﻤﯿﻊ ،
را ﺣﻔﻆ ﻣﻲ
. ﻧﻤﺎﯾﺪ
ﻲ ﻣﺎداﻣ
ﮐﮫ او ﺑ
ﺟﻤﯿﻊ ﮫ
ﻣﮭﺮﺑﺎن اﺳﺖ
ﻣﺎ ،
ﭼﺮا
ﻧﺎﻣﮭﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ
؟
ﺧﺪا ﺟﻤﯿﻊ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﺶ
را دوﺳﺖ ﻣﻲ
ﻣﺎ ، دارد
ﭼﺮا ﺑﻐﺾ و دﺷﻤﻨ
ﻲ
؟ﻢﯾﯿ ﻧﻤﺎ
ﺧﺪا ﺑﺎ ﮐﻞ ﺻﻠﺢ اﺳﺖ
،
ﻣﺎ ﭼﺮا
ﮫ ﺑ
ﺟﻨﮓ
و ﺟﺪال ﻣﺸﻐﻮل ﺷﻮﯾﻢ
؟
ﺧﺪا ﻣﺎ را ﺑﺮا
ي
ﻣﺤﺒ
ﺖ و اﺧﻮت
، ﮐﺮده ﺧﻠﻖ
ﻧﮫ ﺑﺮا
ﻲ. دﺷﻤﻨ ي
ﺧﺪا ﻣﺎ را
ي ﺑﺮا
ﺻﻠﺢ و ﺳﻼم
، ﻧﻤﻮده ﺧﻠﻖ