عبدالبهاء و تولد انسان

34 / 224

ﻲذاﺗ ﻋﺮﻓﺎن آن ﭼﻨﺎﻧﮑﮫ - در ﮔﺬﺷﺘﮫ ﻣﻄﺮح ﺑﻮده
يﺟﺎ - اﺳﺖ ﺧﻮد را ﺑﮫ وﺣﺪﺗ ﯿاﺻ ﻲ ﻞ و راﺳﺘ ﻦ ﯿ
ﻲﻣ ﺑﺨﺸﺪ. ﻋﺮﻓﺎن اﮔﺮ ﭼﮫ در ھﻤﮫ ﭼ ﯿ ﺰ ﺧﺪا را
ﯾ ﻲﻣ ﺎﺑﺪ و از وﺣﺪت وﺟﻮد ﺳﺨﻦ ﻣ ﺪ و ﯾﮔﻮ ﻲ ی ھﻤﮫ
اﻧﺴﺎن
ھﺎ را آ ﻨﺪ، ﯿﺑ ﻲ ﺧﺪا ﻣ ي ﯾﯿﻨﮫ
اﻣﺎ
در ھﻤﺎن
ﺣﺎل ﮐﮫ ا ﯾ ﻦ اﺻﻞ را ﺗﺄﮐ از ،ﺪﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﺪ ﻣ ﯿ
ﺖ ﯿ ﻣﺸﺮوﻋ ﻣﺮدﺳﺎﻻري ﯿ ، ﺗﺒﻌ يدار ، ﺑﺮده ﺾ ﺣﻘﻮﻗﻲ
ﯿﻣ ﺎن ﻣﺆﻣﻦ و ﻏﺮﯿ ﻣﺆﻣﻦ و ﻧﺠﺎﺳﺖ و آﻟﻮدﮔﻲ
يھﺎ ﮔﺮوه ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻧ ﯿ ﺰ ﺳﺨﻦ ﻣ ﻦ ﯿﭼﻨ اﻣﺎ ﺪ. ﯾﮔﻮ ﻲ
ﻧﻮع اﻧﺪيا ﺸﮫﯾ دﺳﺘﺨﻮش ﺗﻌﺎرض و ﺗﻨﺎﻗﻀ ﺮ ﯿﻏ ﻲ
اﺳﺖ. اﮔﺮ ھﻤﮫ ﭼ ّﻗﺎﺑﻞ ﺣﻞ ﯿ ﺰ و ھﻤﮫ ﮐﺲ ﻣﻄﺎﻟﻊ و
ﻣﻈﺎھﺮ ﺧﺪادر آن ،ﻨﺪﯾ ﺻﻮرت ھ ﯿ ﭻ ﻋﺎرﻓ ﭻ ﯿ ، ھ ﻲ
ﯿ و ھ ﻲ ﻣﺘﺼﻮﻓ ﭻ ﻣﺘﺄﻟﮭﻲ در ﻃﻮل ﺗﺎر ﺪ ﯾ ﺦ ﻧﺒﺎ ﯾ
يدار ﺑﺮده را ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﺪاﻧ ﺪ. ﺗﺎر ﯾ ﺦ ﻋﺮﻓﺎن
ﯾﺗﺎر ﯾﺪﺑﺎ ﻲﻣ ﺦ ﺷﻮرش ﻋﻠ ﯿ ﮫ ﻧﻈﺎم ﺑﺮده زداي اﻧﺴﺎن
يدار ﺑﺎﺷﺪ. ﻋﺮﻓﺎ ﺑﺎ ﻲﻌﯿ ﺮ ﻃﺒ ﯿ ﺑﺮ ﻏ ﻲ ﺪ ھﻤﮕ ﯾ
ﺑﻮدن و ﻧﺎﻣﺸﺮوع ﺑﻮدن ﻧﻈﺎم ﺑﺮدهﺪ ﯿﺗﺄﮐ يدار
ﻲﻣ ﮐﺮدﻧﺪ و اﻧﺪ ي ﯾﺸﮫ ﻣﺮدﺳﺎﻻري زن و را ﺳﺘﯿﺰي
ﺑﮫ ﺑﺎد اﻧﺘﻘﺎد ﻣ ﻲ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و در ﻧﻔ ﺾ ﯿﺗﺒﻌ ﻲ
ﯿﻣ ﻲ ﺣﻘﻮﻗ ﺎن ﮔﺮوهﮔﻮﻧﺎ ﻲ ﻣﺬھﺒ يھﺎ ﮔﻮن ﺑﮫ ﻓﺮ ﺎد ﯾ
ﻲﻣ آﻣﺪﻧﺪ و ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ﯾﻣﺮ ي ﺪ و ﻣﺮاد و ﻋﻮام
ﮐﺎﻻﻧﻌﺎم و ﻣﺠﺘﮭﺪ و ﻣﺮﺟﻊ ﺗﻘﻠ ﯿ ﺪ را ﺿﺪ د ﻦ و ﯾ
ﺿﺪ ﻋﺮﻓﺎن ﻣ ﻲ ﺷﻤﺮدﻧﺪ و از ﻟﺰوم دﻣﻮﮐﺮاﺳ و ﻲ
ﯿﻋﻘ ي آزاد ﺪه و آزادي ﺳﺨﻦ دم ﻣزدﻧﺪ. ﻲ
ﺣﺎل آن ﮐﮫ ﯿﭼﻨ ﻦ ﻧﺒﻮده و ﻧ ﯿ ﺴﺖ. اﺻﺤﺎب
ﯿ ﺎن ﻧ ﯾاد ﺰ ﺑﮫ ھﻤ ﯿ ﻦ ﺗﻨﺎﻗﺾ ﺳﮭﻤﻨﺎک ﻣﺒﺘﻼ ھﺴﺘﻨﺪ.
از ﻃﺮﻓﻲھﺴﺘ ی ھﻤﮫ ﻲ را ﻣﺨﻠﻮق ﺧﺪا واﺣﺪ ي
ﻣﮭﺮﺑﺎن ﻣ ﻲ داﻧﻨﺪ و اﻧﺴﺎن را ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل ﺧﺪا
ﻲﻣ ﺧﻮاﻧﻨﺪ و از ﻃﺮﻓ ﯾ اﻧﺪ ی ھﻤﮫ ﻲ ﺸﮫ و ﻓﺮھﻨﮕﺸﺎن
ﯿﺗﻮﺟ ﮫ ﻧﻔﺮت و ﺑﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ و ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺗﺒﻌ ﺾ و ﯿ
اﺟﺘﻨﺎب از ﮔﺮوهﯾد يھﺎ ﮕﺮﺳﺖ. دﺷﻤﻦ ﺷﻤﺎ ﮏ ﯾ ي ره
ﯿﻋﻘ ي آزاد ﺪه و ﺧﺮدﻲﻌﻨﯾ ، دﺷﻤﻦ ﺷﻤﺎ ﮏ ﯾ ي ره
ﯿ اﻧﺴﺎﻧ ﺖ اﻧﺴﺎن و
دﺷﻤﻦ
ﯾ ي ﺷﻤﺎره ﮏ ﺻﻮرت و ﻣﺜﺎل
ﺧﺪا ھﻤ ﭘﺮﺳﺘ ﺳﻨﺖ ﻦ ﯿ ﺎن ﻣﺬھﺒﻲ ﺑﻮده و ﻣ ﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﯾ از ا ﻦ روﺳﺖ ﮐﮫ ﻋﺮﻓﺎن اﻧﺘﺰاﻋ ﺑﻮﺟﻮد ﻲﺘﯿﺷﺨﺼ ﻲ