عبدالبهاء و تولد انسان

40 / 224

را از ﺑﺮاي ﺧﻮد ﻣﻘﺮر داﺷﺖ ﺟﺪال و ﻧﺰاع .
، ﻓﺮﻣﻮد ﻲ را ﻧﮭ ﻓ ًﻋﻈﯿﻤﺎ ًﻧﮭﯿﺎ . اﻟﮑﺘﺎب ﻲ
ﻲ اﻟﻠﮫ ﻓ اﻣﺮ ھﺬا ھﺬا اﻟﻈﮭﻮر اﻻﻋﻈﻢ و ﻋﺼﻤﮫ
ﻣﻦ ﺣﮑﻢ اﻟﻤﺤﻮ و زﯾﻨﮫ ﺑﻄﺮاز اﻻﺛﺒﺎت
اﻧﮫ ھﻮ اﻟﻌﻠﯿﻢ . اﻟﺤﮑﯿﻢ ﻣﻈﺎھﺮ ﺣﮑﻢ و
ﻣﻄﺎﻟﻊ اﻣﺮ ﮫ ﺑ ﮐﮫ ﻃﺮاز ﻋﺪل و اﻧﺼﺎف
ﻣﺰﯾﻨﻨﺪ ﺑﺮ ﮐﻞ اﻋﺎﻧﺖآن ﻧﻔﻮس ﻻزم «.
ﯿ ﻦ و ﺳ ﯾ ﺷﺪن د ﻲﮑﯾ ﺎﺳﺖ ﺑﮫ ﻓﺴﺎد ھﻢ د ﻦ و ﯾ
ﻲ ﺎﺳﺖ ﻣ ﯿﺳ ھﻢ اﻧﺠﺎﻣﺪ و ا ﯾ ﻦ اﻣﺮ و ﯾ ﺮاﻧﮕﺮ د ﻦ و ﯾ
ي ﻨﺪار ﯾد اﺳﺖ. ا ﯾ ﻦ ھﻤﺎن ﻓﺎﺟﻌﮫي ﺑﻮد ا ﮐﮫ ﺑﺮاي
ﯿﺤﯿﻣﺴ ﺖ در دوران ﻗﺮون وﺳﻄﻲ در ﮐﻠيﺴﺎﯿ
ﯿ ﮐﺎﺗﻮﻟ ﮏ رخ داد و در ﻧﺘ ﯿ ﺠﮫ ﻓﺴﺎد و آﻟﻮدﮔﻲ
ﭘﺎپ از ﻓﺴﺎد و آﻟﻮدﮔﻲ ﺣﮑﻤﺮاﻧﺎن دﻧ ﮫ ﺑ يﻮﯿ
ﻣﺮاﺗﺐ ﺑ ﯿ ﺸﺘﺮ ﮔﺮد ﺪ. ﻧﺘ ﯾ ﯾا ﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋ ي ﯿﺠﮫ ﻦ ﻣﻄﻠﺐ
در اروﭘﺎ دو ﭼ ﯿ ﺰ ﺑﻮد: اول اﺻﻼح ﻣﺬھﺒﻲ و ﻧﻔ ﻲ
ﮐﺎﻣﻞ ﮐﻠ ﯿ ﮐﺎﺗﻮﻟ يﺴﺎﯿ ﮏ، و دوم ﺣﺮﮐﺖ در ﺟﮭﺖ
يﺰﯿ ﻦ ﺳﺘ ﯾ و د دﯾﻨﯽ ﺑﻲ . ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ارﺗﺒﺎط
ﺑﺎ رواجدﯾﻨﯽ ﺑﻲ در ﻓﺮاﻧﺴﮫ ﻣﺪ:ﯾﮔﻮ ﻲ
وﻇﺎ» ﯾﻒ رؤ ﯾ ﺞ ﻣﺴﺎ ﯾ ﮫ ﺗﺮو ﯿﻨﯾد يﺳﺎ ﻞ روﺣﺎﻧ ﮫ ﯿ
، ﺑﻮده ﻧﮫ ﻣﺪاﺧﻠﮫ در اﻣﻮر ﺳ ﯿﺎﺳﯿ ﮫ. ﭼﻮن ﺑﮫ
ﯾﺗﺎر ﺦ ﻣﻠﺖ و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻓﺮاﻧﺴﮫ ﻧﻈﺮ ﺷﻮد ﻣﺒﺮھﻦ ،
ﮔﺮدد ﮐﮫ ﻋﻠﺖدﯾﻨﯽ ﺑﻲ ﻧﻔﻮس و ﺑ ﻦ ﯾا يﺰارﯿ
دوﻟﺖ و ﻣﻠﺖ ﻗﺎھﺮه از ﻣﺴﺎ ﯾ ﻞ روﺣﺎﻧ،ﮫﯿ
ﺗﻘﺎﻟ ﯿﺪ رؤ ﯿﻨﯾد يﺳﺎ ﮫ ﺑﻮد ﮐﮫ اوھﺎﻣ ﮫ را ﺑ ﻲ
،ﻦﯾ اﺳﻢ د ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻋﻠﻢ و ﻋﻘﻞ ﺗﺮو ﻲ ﺞ ﻣ ﯾ ﻧﻤﻮدﻧﺪ
ﮐﮫ ﺳﺒﺐ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﻔﻮس ﺷﺪ و ھﻢ ﭼﻨﯿﻦي ﻣﺪاﺧﻠﮫ
آﻧﮭﺎ در اﻣﻮر ﺳﻲﺎﺳﯿ ﺳﺒﺐ ذﻟﺖ و ﺣﻘﺎرت
ﯾز ،ﺪﯾﮔﺮد ﻲﻣ ﺮا ھﺮ ﻗﺪ ﺶﯿ ر ﮐﺸ ھﺎ در اﻣﻮر
ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺑ ﯿ ﺸﺘﺮ ﺿﺪ ﯾ ﺖ و ﻣﺪاﺧﻠﮫ ﮐﺮدﻧﺪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ،
و ﻣﻠﺖ ز ﯾ ﺎدﺗﺮ از ﻋﺎﻟﻢ دي ﺰارﯿ ﺎﻧﺖ ﺑ ﯾ
ﺟﺴﺘﻨﺪ... ﯾا ﻦ اوھﺎم و اﻏﺮاض ﺳﺒﺐ ﻏﻔﻠﺖ و
يﺧﺒﺮ ﻲﺑ و اﺟﺘﻨﺎب ﻧﻔﻮس از اد ﯾ ﺎن اﻟﮭ ﮫ ﯿ
«ﯾﺪ. ﮔﺮد
ﺺ ﺻ ،ﮫﯿﺳﺎﺳﯿ ي رﺳﺎﻟﮫ ۱2 - 6 . 16
زرﻗﺎﻧﻲ: ﺑﺪاﯾﻊ اﻻﺛﺎر
، ج.
2
ﺻﺺ
163 - 162 . 17