عبدالبهاء و تولد انسان

21 / 224

يﺎرﯿھﺸ اﻧﺴﺎن را ﺗﻌﺮﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﻣﻨﻄﻖ ، ﮐﻨﺪ ﻲ ﻒ ﻣ ﯾ
ﻲﻌﻨﯾ اﺳﺖ. روح و ھﺸ ﺪار ﯾ ﭻ ﭘﺪ ﯿ ﺑﺎ ھ يﺎرﯿ
ي ﻣﺤﺪود ھﻤﺎﻧﻨﺪ ﻧﻤ ﻲ ّ ﺷﻮد. ﺑﺮﻋﮑﺲ، ﮐﻠ ﯿ ﺖ و ﻋﻤﻮﻣ ﺖ ﯿ
و ﺷﻤﻮل و اﺗﺤﺎد اﺳﺖ ﮐﮫ و ﺸﮫ و ﯾاﻧﺪ يھﺎ ﻲﮔﮋﯾ
روح را ﺑﺮﻣ ﻲ ﺷﻤﺎرد. آدﻣﻲ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان اﻧﺪ ﺸﮫ و ﯾ
روح از ﺣﮐﺜﺮت ي ﯿﻄﮫ ھﺎ و ﺗﻀﺎدھﺎ ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﻲ رود و
وﺣﺪت اﺻﻠ ﯿ ھﻤﮫ ﭼ ي ﮫﯿ ﺰ را در ﻣ ﯾ ﻲ ﺎﺑﺪ. ﻋﻤﻮﻣ ﺖ و ﯿ
ﻧﮫ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ ﺖ، ﯿ و ﻧﮫ ﺑ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ ، آزاد و ﻧﮫ ي
ﻲﮋﮔﯾو ،ﺪﯿﺗﻘ اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان روح و اﻧﺪ ﺸﮫ ﯾ
اﺳﺖ. روح و اﻧﺪ ﯾ ﺸﮫ ﺑﮫ ﻣﻌﻨيﺎ زن ﺑﻮدن ﯾ ﺎ ﻣﺮد
ﺑﻮدن ﻧ،ﺴﺖﯿ ﺑﻠﮑﮫ ھﺮ دو را در ﺑﺮ ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮد و ﺑﮫ
وﺣﺪت اﻧﺴﺎن ﻣﻌﻄﻮف ﻣ ﻲ ﺷﻮد. روح و اﻧﺪ ﯾ ﺸﮫ ﺑﮫ
ﯾ ﺖ در ﯾ ﻣﺤﺪود ي ﻣﻌﻨﺎ ﮏ ﻓﻀﺎ ﯾﺎ ﯾ ﮏ ﻣﮑﺎن، ﯾ ﮏ ﺟﻨﺲ
ﯾو ﮏ ﻧﮋاد، ﯾ ﮏ رﻧﮓ و ﯾ ﮏ ﺷﮑﻞ، ﯾ ﮏ ﻧﻘﺶ ﺑﮫ ﺧﺼﻮص
ﯾ، ﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋ ﮏ ﻧﺴﺒﺖ ﺧﺎص ﺧﻮ ﺖ، و ﯿ ﮏ ﻣﻠ ﯾ، ي ﺸﺎوﻧﺪ ﯾ
ﯾﺎ ﯾ ﮏ ﻗﺴﻤﺖ از ﺧﺎک زﻣ ﯿ ﻦ ﻧ ﯿ ﺴﺖ. روح و اﻧﺪ ﺸﮫ ﯾ
ﺑﮫ ھﮫ ﭼ ﯿ ﺰ ﺗﻌﻠﻖ ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮد و از ھﺮ ﭼﻲ ﺰ ﺧﺎﺻ ﯿ
ﻓﺮاﺗﺮ ﻣ ﻲ رود. اﺳﺘﻌﻼء از ﻣﺤﺪود و ﺣﺮﮐﺖ ﺑﮫ ﻃﺮف
ﻧﺎﻣﺤﺪود و اﺳﺘﻌﻼء از ﮐﺜﺮت و ﺣﺮﮐﺖ در ﺟﮭﺖ
وﺣﺪت در ﮐﺜﺮت ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺖ ذاﺗ ﯿ روح و اﻧﺪ ﯾ ﺸﮫ اﺳﺖ.
در آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ در ا ﯾ ﻒ ﻧﻮ ﯾ ﻦ ﺗﻌﺮ ﯾ ﻦ، آدﻣﻲ
ً
اﺳﺎﺳﺎ
ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﻮ ﻲ روﺣﺎﻧ ي ﻣﻮﺟﻮد رد ﺗﻌﺒ ﺮ ﯿ
ﻗﺮار ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮد. ﺗﺄﮐ ﯿ ﺪ ﺑﺮ ا ﯿ ﻦ ﺗﻌﺒ ﯾ ﺮ روﺣﺎﻧ از ﻲ
اﻧﺴﺎن و ﻧﻔﻲ اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ رﺗ ﻌﺖ و ﯿﻃﺒ ي ﺒﮫ
ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ ﺷﺎﻟﻮ يھﺎ ﻲ ﺳﺨﻨﺮاﻧ ي ده ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در
ﻏﺮب اﺳﺖ. از ھﻤ ﯾ ﻦ ﻃﺮ ﯿ ﻖ اﺳﺖ ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء
ﻓﺮھﻨﮓ ﺑﻲﻌﻨﯾ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﻌﺼﺐ و ﮐ ي ﯿﻨﮫ
ﻲ ﻣﺬھﺒ ، ﻓﺮھﻨﮓ ﻧﺎﺳ ﯿ ﻮﻧﺎﻟ ﯿ ﺰم ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ و
ﻲﺴﺘﯾﺳﺎد ، ﻓﺮھﻨﮓ ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘ ﻲ ، ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺮدﺳﺎﻻر و ي
ﻓﺮھﻨﮓ اﺳﺘﻌﻤﺎر و ﺳﻠﻄﮫﯾﻲﺟﻮ را ﻣﻮرد اﻧﺘﻘﺎد
ﻗﺮار داده و ﺑﺎ اي ﻦ ﻧﻘﺪ ﯿ ﻦ ﭼﻨ ﯾ ﺗﺠﺪد ﻏﺮﺑ را ﻲ
ﺑﮫ ﺣﺮﮐﺖ در ﺟﮭﺖ ﺗﺠﺪد ﯿ راﺳﺘ ي ﻦ و اﻧﺴﺎﻧ دﻋﻮت ﻲ
ﺪ. ﯾﻧﻤﺎ ﻲﻣ
ﯿﺗﻌﺒ ﺮ روﺣﺎﻧﻲ از اﻧﺴﺎن در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ آﺛﺎر
ﺑﺎب و ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﻣﻮرد ﺗﺄﮐ ﯿ ﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﮫ اﺳﺖ. د ر