129 / 698
١٢٨
ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺭﺳﻴﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻭﺳﻴﻠﮥ ﺍﺻﻼﺣﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﻰ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻭ
ﭘﺮﻭﺭﺵ ﺩﻳﻨﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺩﺭ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ
.
ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ
۱۳۲۳
ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﻔﺖ
ﺁﻣﻮﺯﺷﮕﺎﻩ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﻋﻠﻮﻡ ﺩﻳﻨﻰ
ﺗﺄﺳﻴﺲ
. ﮐﺮﺩ
ﺩﺭ ﺧﺮﺩﺍﺩ
۱۳۲۵
ﺗﻌ
ﺪﺍﺩ ﺍﻳﻦ ﺁﻣﻮﺯﺷﮕﺎﻩ
ﻫﺎ ﺩﺭ
ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﻪ
۲۴
ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﺁﻥ
ﻫﺎ ﺑﻪ
۲۳۳۷
ﺭﺳﻴﺪ
.
ﺩﺭ ﭘﺎﻳﺎﻥ
۱۳۲۶
ﺗﻌﺪﺍﺩ
ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﻪ
۴۵
ﻭ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺭﻭﺯﺍﻧﻪ ﺑﻪ
۱۶
ﺷﻌﺒﻪ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ
.
ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻋﺒﺎﺳﻌﻠﻰ
ﺍﺳﻼﻣﻰ ﺩﺭ ﻃﻰ
۲۵
ﺳﺎﻝ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ، ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣﻰ
ﺑﻴ
ﺶ ﺍﺯ
۱۷۰
ﻣﺆﺳّﺴﮥ
ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺗﻮﺃﻡ
ﺑﺎ ﺗﻌﻠﻴﻤﺎﺕ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺑﻨﻴﺎﺩ ﻧﻬﺎﺩ
.
ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺷﻌﺒﻪ
ﺗ ﻫﺎﻯ
ﻬﺮﺍﻥ،
ﺁﻣﻮﺯﺷﮕﺎﻫﻬﺎﻯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻫﺎﻳﻰ ﺑﺮ ﭘﺎ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ
ﻫﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ
ﻫﺎﻯ
ﺁﻣﻮﺯﺷﻰ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ
)
ﺗﻮﮐﻠﻰ ﻃﺮﻗﻰ
:
۱۳۸۰ ،۹۳(.
ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻬﻢ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﺭﺍﺳﺘﺎ
ﺩﺭ ﺁﻏﺎﺯ ﺩﻫﮥ
۱۳۲۰
ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺷﺮﻭﻉ
» ﮐﺮﺩ
ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ ﺍﺳﻼﻣ
«ﻰ
ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ
ﺍﺯ ﻓﻌّ »
ﺎﻝ
ﺗﺮﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ
ﻫﺎﻯ ﺿﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ
.« ﺑﻮﺩ
ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺑﻪ ﺭﻫﺒﺮﻯ ﻋﻄﺎءﺍﻟﻠﻪ ﺷﻬﺎﺏ ﭘﻮﺭ ﻭ ﺟﻤﻌﻰ ﺩﻳﮕﺮ ﺟﺰﻭﺍﺕ ﺗﺒﻠﻴﻐﻰ
ﻣﺘﻌﺪّ
ﺩﻯ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ
ﺑﻪ.
ﺗﺄﺳﻴﺲ
»
ﺩﺍﺭﺍﻟﻌﻠﻮﻡ ﺩﻳﻨﻰ ﻭ ﻋﺮﺑﻰ
«
ﻭ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﻣﺠﻠﻪ ﻫﻔﺘﮕﻰ
ﻧﻮﺭ
ﺩﺍﻧﺶ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺁﺳﺎﻳﺸﮕﺎﻫﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺯﻭّﺍﺭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ
ﺩﺭ ﮐﺮﺑﻼ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩ
.
ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺍﺯ
ﺳﺎﻝ
۱۳۲۴
ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺳﺎﻟﻨﺎﻣﮥ ﻧﻮﺭ ﺩﺍﻧﺶ ﻧﻴﺰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻪ
»
ﺍﻏﻠﺐ ﺷﺎﻣﻞ ﺩﺭﺝ
ﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺑﻪ
ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻧﻰ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﮔﺮﻭﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ
ﺗﻮﮐّ ) «
ﻠﻰ ﻃﺮﻗﻰ
۱۳۸۰ : ۹۱(.
ﻇﺎﻫﺮﴽ
ﺍﺯ
ﺑﻄﻦ
ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻧﺠﻤﻦ
ﻫﺎ
ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﻧﺠﻤﻦ ﺿﺪ ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺩﺭ ﺣﺠّﺘﻴﻪ
ﺳﺎﻝ
ﻫﺎﻯ ﻗﺒ
ﻞ ﺍﺯ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺳﺮ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﮥ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﻣﺎ ﺍﺯ
ﺁﻥ ﺩﺭ ﻓﺼﻞ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﺮﺩﻩ
. ﺍﻳﻢ
ﺎﻟﻴﺖﻓﻌّ
ﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ
ﻫﺎ ﻭ ﺍﻧﺠﻤﻦ
ﻫﺎ
ﻯ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ
ﻫﻤﺮﺍﻩ
ﺑﺎ ﺧﺒﺮ ﭘﺮﺍﮐﻨﻰ ﻭ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺕ
ﺩﺭﻭﻍ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ
ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﺩﺭ
ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ
ﻫﺎﻳﻰ ﻣﺜﻞ ﭘﺮﭼﻢ ﺍﺳﻼﻡ
،
ﺩﻧﻴﺎﻯ ﺍﺳﻼﻡ
، ﺁﺋﻴﻦ
ﺍﺳﻼ
ﻡ ﻭ ﻧﺪﺍﻯ ﺣﻖ
ﺩﺭﺝ ﻣﻰ
ﺎﻟﻴﺖﻓﻌّ . ﺷﺪ
ﻫﺎﻯ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﺕ ﻭ ﻗﺼﺒﺎﺕ ﻭ
ﺷﻬﺮﻫﺎﻯ ﺩﻭﺭ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺧﻴﻠﻰ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻮﺩ ﻭﺍﻧﻤﻮﺩ ﻣﻰ
ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺭﺝ
ﻧﺎﻣﻪ ﺗﻮﺑﻪ
ﻫﺎﻯ ﻳﮏ ﺳﺎﻥ
)
ﻭﻟﻰ ﺑﺎ ﺍﻣﻀﺎءﻫﺎﻯ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ
(
ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ
ﺩﺍﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﺑﻪ
ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺷﺶ
ﻫﺎ ﺗﻮ
ﺑﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﺑﺎﺯﮔﺸﺘﻪ
. ﺍﻧﺪ
ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﻧﻔﺎﻕ
ﺍﻓﮑﻨﻰ ﺑﺎﻳﺪ
ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺯ ﺑﺎﻻﻯ ﻣﻨﺎﺑﺮ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺟﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺭﻭﺿﻪ
ﺧﻮﺍﻧﻰ
ﻫﺎ ﻋﻠﻴﻪ ﺑﻬﺎﺋﻴﺎﻥ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻰ
ﺷﺪ ﺍﺿﺎﻓﻪ