264 / 698
٢۶٣
ﻗﺎﺟﺎﺭﻳﻪ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﺭﺟﺎﻝ ﺁﻥ ﺩﻭﺭﻩ
ﺑﻮﺩ ﻭ ﮐﺘﺎﺏ
ﻫﺎﻯ
ﻣﺘﻌﺪﺩ
ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭ ﮔﺬﺍﺭﺩ
.
ﻭﻟﻰ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﮐﻪ ﭘﮋﻭﻫﺶ ﻭ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺗﻌﺼّ
ﺐ ﻭ ﻳﮑﺴﻮﻧﮕﺮﻯ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﮐﺮﺩ
ﺗﺎ ﺟﺎﺋﻰ ﮐﻪ
ﮐﺎﺭﺵ
ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻰ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺗﺤﺮﻳﻒ ﺗﺎ
ﺭﻳﺦ ﮐﺸﺎﻧﺪ
. ﻩ ﺷﺪ
ﺍﻧﺤﺮﺍﻑ ﺍﻭ ﺍﺯ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ
ﺩﺭ ﺩﻭ
ﺯﻣﻴﻨﻪ
ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻤﻮﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﻗﻄﺒﻰ
ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﻁ ﻭ ﻋﺪﻡ ﺍﻋﺘﺪﺍﻝ ﮐﺸﻴﺪﻩ ﺷﺪﻩ
.
ﻳﮑﻰ ﺩﺭ
ﻣﻮﺭﺩ
ﺍﻣﻴﺮ ﮐﺒﻴﺮ ﻭ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻﺭ،
ﺩﻭ ﺻﺪﺭ
ﺍﻋﻈﻢ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﮤ ﻗﺎﺟﺎﺭ، ﻭ
ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻳﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ
.
ﺁﺩﻣﻴّﺖ
ﺑﺮﺍﻯ ﺑﺰﺭﮔﺪﺍﺷﺖ ﻭ
ﺗﺠﻠﻴﻞ ﺍﺯ ﺍﻣﻴﺮ
ﮐﺒﻴﺮ ﻭ ﺳﭙﻬﺴﺎﻻﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻫﻨﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﮑﺎﺭ ﺑﺮﺩ
،
ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﺠﻠّﺪ ﮐﺘﺎﺏ
ﺩﺭ
ﻣﻨﺎﻗﺐ ﻭ ﻣﺤﺎﺳﻦ ﺁﻧﺎﻥ
ﻧﮕﺎﺷﺖ
ﺁﺛﺎﺭ ﻭ ﺁﻥ
ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻭ ﻣﺪﺍﺭﮎ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺁﺭﺍﺳﺖ
.
ﺍﻣﺎ ﺑﺎ
ﺯﻳﺮﮐﻰ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﻪ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ
ﮐﺎﺭﻯ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ
ﺣﺘّﻰ
ﺍﺳﻨﺎﺩ ﻣﻬﻤﻰ ﮐﻪ
ﺍﺯ ﺿﻌﻒ
ﺷﺨﺼﻴﺖ
ﻭ
ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺕ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ
ﺁﻥ ﺩﻭ
ﺩﺭ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ ﺩﺍﺷﺖ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ
.
ﺩﺭ ﻗﻄﺐ ﻣﺨﺎﻟﻒ
،
ﺁﺩﻣﻴّﺖ
ﺑﺎ
ﺁﻧﮑﻪ ﺗﻤﺴّ
ﮑﻰ ﺑﻪ ﺍﺳﻼﻡ ﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﻰ
ﺩﺍﺩ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﻯ
ﻋﺮﻓﻰ
)
( ﺳﮑﻮﻻﺭ
ﻣﻰ
ﺩﺍﻧﺴﺖ،
ﺑﺮﺍﻯ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺎ
ﺁﻳﻴﻦ
ﺑﻬﺎﺋﻰ
ﺑﺎ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ
ﺣﻘﺎﻳﻖ ﻭ ﺍﺳﻨﺎﺩ
ﺑﻪ
ﺟﻌﻞ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻭ
ﺗﻮﻫﻴﻦ
ﻫﺎﻳﻰ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺳﺰﺍﮔﻮﺋﻰ
ﭘﻬﻠﻮ ﻣﻰ
ﺯﻧﺪ
ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ
ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﻮﺷﺶ
ﺧﻮﺩ ﺭﺍ
ﺩﺭ ﺧﺪﺷﻪ
ﺩﺍﺭ
ﺳﺎﺧﺘﻦ
ﺍﻳﻦ ﻧﻬﻀﺖ
ﺑﮑﺎﺭ ﺑﺮﺩ
.
ﺁﺩﻣﻴّﺖ
ﻧﻤﻮﻧﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺍﺯ
ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ
ﺍﺳﻼﻡ
ﻣﺎﮤ ﺯﺩ
ﺳﺖ ﮐﻪ
ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﺑﺮﻳﺪﮔﻰ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﻭ
ﺑﺎ ﻫﺮ ﺗﻔﮑّ
ﺮ ﺳﻴﺎﺳﻰ
،
ﺩﺭ ﺩﺷﻤﻨﻰ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﺋﻴﺖ ﺩﺳﺖ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ
ﻣﻼّﻳﺎﻥ
ﺩﺍﺭﻧﺪ
.
ﮐﺴﺮﻭﻯ ﻧﻤﻮﻧﮥ ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﻋﻠﻴﺮﻏﻢ ﻣﺎﻳﮥ ﻋﻠﻤﻰ ﻭ
ﺳﻮﺍﺩ ﻋﺮﺑﻰ ﮐﻪ ﺑﺪﺍﻥ
ﺑﺎﻟﻴﺪ ﻣﻰ
ﺭﺩّﻳﻪ
ﺍﻯ ﺑﻨﺎﻡ
ﺑﻬﺎﺋﻴﮕﺮ
ﻯ
ﺳﺮ ﻫﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﻣﺸﺖ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻰ
ﻣﺎﻳﮕﻰ
ﺍﺳﺘﺪﻻﻝ
ﻫﺎﻳﺶ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﻮﺩ
.
١٢٦
ﺑﻪ
ﺁﺩﻣﻴّﺖ
ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﻳﻢ
.
ﻫﻤﺎ ﻧﺎﻃﻖ ﻣﺮﻳﺪ ﻭ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻭ ﻫﻤﮑﺎﺭ
ﺍﻭ
ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻧﻈﺮﻯ ﺩﺭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ
ﻣﺎ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﺦ
ﺩﺍﺭﺩ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﺭﺳﺘﻰ ﺩﺭﺑﺎﺭﮤ
ﺍﺳﺘﺎﺩ
ﺵ
: ﮐﻨﺪ ﺻﺪﻕ ﻣﻰ
ﻣﻌﻴﺎﺭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺯﻣﻴﻨﻪ، ﺩﺭ ﻫﺮ ﺁﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻣ
ﺬﻫﺒﻰ ﺍﺳﺖ
.
ﭼﻪ ﻣﻌﺘﻘﺪ
ﺑﻪ ﻣﺬﻫﺐ ﺑﺎﺷﻴﻢ ﻭ ﭼﻪ ﻧﺒﺎﺷﻴﻢ
.
ﺩﺍﻭﺭﻯ ﺗﺎﺭﻳﺨﻰ ﺑﺮﺍﻳﻤﺎﻥ ﺣﮑﻢ ﺗﮑﺒﻴﺮ ﻳﺎ ﺗﮑﻔﻴﺮ
. ﺩﺍﺭﺩ
ﻳﺎ ﺑﺰﺭﮔﺪﺍﺷﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻳﺎ ﻃﺮﺩ ﻣﻄﻠﻖ
.
ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﻳﺎ ﻣُ
ﻨﺠﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ
126
ﺑﺮﺍﻯ ﭘﺎﺳﺨﻰ ﺑﻪ ﺍﺗﻬﺎﻣﺎﺕ ﮐﺴﺮﻭﻯ ﺑﻪ ﺁﺋﻴﻦ ﺑﻬﺎﺋﻰ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ
»
ﺑﻬﺎﺋﻴﮕﺮﻯ
«
ﺍﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ ﺑﻪ
ﻧﻴﮏ)
ﺍﻧﺪﻳﺶ
:
۲۰۰۸ .(
ﺍﻳﻦ ﮐﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻧﻴﺰ ﻗﺎﺑﻞ ﺩﺳﺘﺮﺳﻰ ﺍﺳﺖ
:
http://www.kasravi-va-bahaigari.com