عبدالبهاء و تولد انسان

219 / 224

ﻗﺎﻧ ﻮﻧﺴﺖﮐﻪ ﳎﺮم را ﻋﺬاب و ﻋﻘﺎب ﻣ ﻳ ﻨﻤﺎ ﻴ ﺪ وﻟﯽ ﻗﺎﻧﻮن رادع از ﺟﺮم ﻣﺸﻬﻮد
اﺳﺖ رادع از ﺟﺮم ﳐﻔﯽ ﻧ ﻴ ّ ﺴﺖ و اﻣ ﺎ رادع ﻣﻌﻨﻮی د ﻳ ﻦ اﳍﯽ رادع از ﺟﺮم
ﻣﺸﻬﻮد و ﳐﻔﯽ ﻫﺮ دو اﺳﺖ و اﻧﺴﺎﻧﺮا ﺗﺮﺑ ﻴ ﻳ و ﺗﻬﺬ ﺪﻳ ﻨﻤﺎ ﻴﺖ ﻣ ﺐ اﺧﻼق
ﻣﯽ
ﮐﻨﺪ و ﳎﺒﻮر ﺑﺮ ﻓﻀﺎﺋﻞ ﻣ ﻳ ﻨﻤﺎ ﻴ ا ﺪ و
ﻋﻈﻢ
ﻞ ّ ﺟﻬﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖﮐﻪ ﺗﮑﻔ
ﺳﻌﺎد ت ﻋﺎﱂ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﮑﻨﺪ ﻴ
ّ اﻣ ﺎ ﻣﻘﺼﺪ از د ﻳﻦ د ﻳ ﻴ ﻦ ﲢﻘ ﻘﯽ اﺳﺖ ﻧﻪ ﺗﻘﻠ ﻴ ﺪی
اﺳﺎس ادﺎنﻳ اﳍﯽ اﺳﺖ ﻧﻪ ﺗﻘﺎﻟ ﻴ . ﺪ ﺑﺸﺮی
و از ﲨﻠﻪ ﺗﻌﺎﻟ ﻴ ﻪ اّﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﻬﺎءاﻟﻠ ﻳ ﻨﮑﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﻣﺪﻧّ ﻴ ی ّ
ﺖ ﻣﺎد
از وﺳﺎﺋﻂ
ﯽ اﻧﺴﺎﻧّﺗﺮﻗ ﻴ ّ ﺴﺖ وﻟﯽ ﺗﺎ ﻣﻨﻀﻢﲟﺪﻧ
ّﻴ
ﺖ اﳍ
ّﻴ ﻪ ﻧﺸﻮد ﻴﻧﺘ ﺠﻪ ﮐﻪ ﺳﻌﺎدت ﺑﺸﺮّ ﻪ ﻳ
اﺳﺖ ﺣﺼﻮل ﻧ ﻴ ﺎﺑﺪ ﻣﻼﺣﻈ ﻳ ﮐﻪ ا ﺪﻴ ﻪ ﮐﻨ ﻋﻪ ﮐﻪ ﺷﻬﺮی را در ّ ﻦ ﺳﻔﺎﺋﻦ ﻣﺪر
ﻳ ﻳ ﮑﺴﺎﻋﺖ و ﺪﻳ ﻨﻤﺎ ﻴ ﺮان ﻣ از ﻧﺘﺎﺋﺞ ﻣﺪﻧّ ﻴ ّ ﻳ ﺖ ﻣﺎد ﺴﺖ و ﳘﭽﻨ ﲔ ﺗﻮﭘﻬﺎیﮐﺮوپ
ﲔ و ﳘﭽﻨ
ﺗﻔﻨﮕﻬﺎی ﻣﺎوزر و ﳘﭽﻨ ﻴ ﻨﺎﻣﻳ دﲔ ﲔ ﺖ و ﳘﭽﻨ
ّﻏﻮ اﺻﻬﺎی ﲢﺖ
اﻟﺒﺤﺮ و ﳘﭽﻨ ﻴ ﺗﻮرﭘ ﲔ
ﺳﲔ ﺖ و ﳘﭽﻨ
ّﻴ ّ ﺎرات ﻣﺘﺪر ﻋﻪ و ﳘﭽﻨ ﻃ ﲔ
ّﻴ ﺎرات آﺗﺶ
ﻓﺸﺎن ﲨ ﻳﻊ ا ﻴ ﻦ آﻻت از ﺳ ﻴ ﺌﺎت ﻣﺪﻧّ
ﺖﻴ
ّ ﻳ ﻣﺎد ﺴﺖ اﮔﺮ ﻣﺪﻧّ ﻴ
ﺖ ﻣﺎد
ّﻳ ّ ﻪ ﻣﻨﻀﻢﲟﺪﻧ
ّﻴ
ﺖ اﳍ
ّﻴ ﻪ ﺑﻮد ﻫ ﻦﻳﭻ ا ﻴ آﻻت ﻧﺎرّ ﻪ ﻳ
ﺎد ﳕﯽ ﳚا ﮔﺸﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻗﻮای ﺑﺸﺮّ ﻴ ﻪ ﲨﻳ ّ ل ﻊ ﳏﻮ ﺑﺎﺧﱰاﻋﺎت ﻧﺎﻓﻌﻪ ﻣ ﻴ ﺸﺪ و
ﳏﺼﻮر در اﮐﺘﺸﺎﻓﺎت ﻓﺎﺿﻠﻪ ﻴﻣ
ﮕﺸﺖ ﻣﺪﻧ
ّﻴ ّ
ﺖ ﻣﺎد
ّﻳ ﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ زﺟﺎﺟﺴﺖ و
ﻣﺪﻧ
ّﻴ
ﺖ اﳍ
ّﻴ ﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﺮاج زﺟﺎج ﺑﯽ ﺳﺮاج ﺗﺎر
ﮏﻳ
اﺳﺖ ﻣﺪﻧّ ﻴ ّ
ﺖ ﻣﺎد
ّﻳ ﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ
ﺎ� ﺟﺴﻢ اﺳﺖ وﻟﻮ در ﻳ ﺖ ﻃﺮاوت و ﻟﻄﺎﻓﺖ و ﲨﺎل ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺮدﻩ اﺳﺖ
ﻣﺪﻧ
ّﻴ
ﺖ اﳍ
ّﻴ ﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ روح اﺳﺖ ا ﻳ ﻦ ﺟﺴﻢ ﺑﺎ ﻳ
ﻦ روح
ّ زﻧﺪﻩ اﺳﺖ و اﻻ ﻔﻪ ﻴ ﺟ
ﮔﺮدد ﭘﺲ ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﻋﺎﱂ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﳏﺘﺎج ﺑﻨﻔﺜﺎت روح اﻟﻘﺪس اﺳﺖ ﺑﺪون ا ﻦ ﻳ