عبدالبهاء و تولد انسان

10 / 224

ﮕﺮﯾ ﮫ و د ﯿﻣﺪﻧ ي رﺳﺎﻟﮫﯿﺎﺳﯿﺳ ي ﮫ ﮐﮫ اوﻟﻲ در ﺳﺎل
۱۸۷٥ ﺳﺎل در ﻲ و دوﻣ يﻼدﯿﻣ ۱۸۹۳ يﻼدﯿﻣ ﻧﮕﺎﺷﺘﮫ
،ﺷﺪ در واﻗﻊ ﻧﻮﻋﻲ ﻣﺴﺎﻓﺮت روﺣﺎﻧﻲ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء
ﯾ ﺑﮫ ا ﺮان را ﺗﺸﮑ دھﺪ. ﻲ ﻞ ﻣ ﯿ ﺑﮫ ﺧﺎﻃﺮ اﺳﺘﺒﺪاد
ﻲﺎﺳﯿ و ﺳ ﻲﻨﯾد ﺣﺎﮐﻢ در ا ﯾ ﺮان ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در
ﯿﺗﺒﻌ ﺪ از وﻃﻦ ﺧﻮد اﻣﮑﺎن ﺳﻔﺮ ﺑﮫ ا ﯾ ﺮان را
ﻧﺪاﺷﺖ.
اﻣﺎ
ﺑﺎ ﻧﮕﺎﺷﺘﻦ ا ﯾ ﻦ دو اﺛﺮ )و ﺑﺴيﺎرﯿ
آﺛﺎر د ﯾ ﮕﺮ( اﮔﺮﭼﮫ ﻧﮫ ﭘ ﯿ ﮑﺮ ﻋﺒﺪ اﻟﺒﮭﺎء روح اﻣﺎ
ﯿ ﺑﺎ ﭘ يو ﺎﻣﺶ ﺧﻄﺎب ﺑﮫ ا ﯾ ﺮان ﻋﺰ ﯾ ﺰ، وﻃﻨﻲ ﮐﮫ ﺑﺎ
دل و ﺟﺎن ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮد، ﺳﻔﺮ ﻧﻤﻮد.
ﺑﺤﺚ رﺳﺎﻟﮫ ي ﻣﺪﻧﯿﮫ، ﺑﺤﺚ در ﺑﺎ ﺗﺠﺪد ي ﻄﮫ راﺑ ي ره
ﯾ و ﺗﺪ ﻦ اﺳﺖ. ا ﯾ ﻦ ﻣﻄﻠﺒﻲ اﺳﺖ ﮐﮫ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ
ﯾ ﺪ ا ﯾ ﺦ ﺟﺪ ﯾﺗﺎر ﺮان ﺳﺆال اﺻﻠﻲ و ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺮھﻨﮓ ي
ﻲﺎﺳﯿﺳ و روﺷﻨﻔﮑﺮي ﻣﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ. در ا ﯾ ﻦ ﻣﻮرد
ﺳﮫ ﻧﻈﺮًﻣﻌﻤﻮﻻ ﯾ ﮫ در ﮐﺸﻤﮑﺶ ﺑﺎ ﮑﺪﯾ ﯾﮕﺮ ﺑﻮدهاﻧﺪ:
ﻧﻈﺮﯾﮫ اوليا ﮫﯾ ﻧﻈﺮ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺗﺪ ﯾ ﻦ را ﻋﺎﻣﻞ ﻋﻘﺐ
ﯾا ﻲ اﻓﺘﺎدﮔ ﺮان داﻧﺴﺘﮫ و ﺗﻨﮭﺎ راه ﻧﺠﺎت را
ﺗﺠﺪد ﻏﺮﺑيرو دﻧﺒﺎﻟﮫ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ از ﻓﺮھﻨﮓ ﻏﺮب
ﻧﻤﻮد. ﻲﻣ ﻲ ﻣﻌﺮﻓ
ﭘﺮﺳﺘ ﺳﻨﺖ ي ﯾﮫ ﻧﻈﺮ ي دوم ﻧﻈﺮﯾﮫ ﺎن ﻣﺬھﺒﻲ ﺑﻮد ﮐﮫ
ﻋﻠﺖ ﻋﻘﺐ اﻓﺘﺎدﮔ ﯾا ﻲ ﺮان را ﺗ ﺠﺎوز از ﺷﻌﺎﺋﺮ و
ﯿ ﻗﻮاﻧ ﻦ اﺳﻼﻣﻲ ﻣﻌﺮﻓ ﻲ ﻧﻤﻮده، ﺗﺠﺪد را ﭘﻠ ﺪ و ﯿ
ﺿﺪ ﺧﺪا داﻧﺴﺘﮫ و راه ﻧﺠﺎت ا ﯾ ﺮان را ﺣﮑﻮﻣﺖ
ﺷﺮع و اﻗﺘﺪار آﺧﻮﻧﺪھﺎ و ﻃﺮد ھﺮ ﮐﮫ آن ﭼﮫ
ﻧﺠﺲ و ﮐﺎﻓﺮ و ﻏﻲ ﺮ اﺳﻼﻣ ﯿ اﺳﺖ ﻗﻠﻤﺪاد ﻣﮐﺮد. ﻲ
در اﯾﻦ ﻣﯿﺎن ﻧﻈﺮﯾﮫ ي ﺳﻮﻣﻲ ھﻢ ﻣﻄﺮح ﺑﻮد و آن
ﯿﺗﺄﮐ ﺪ ﺑﺮ اﻧﻄﺒﺎق اﺳﻼم و ﺗﺪﻦ ﺑﺎ ﯾ ﺗﺠﺪد ﺑﻮده و
ﯿ در ﻧﺘ ﺠﮫ در ﻋ ﯿ ﻦ دﻓﺎع از ﺳﻨﺖي ﯿﻘﮫ ﻋﺘ يھﺎ
ﻲ ﻣﺬھﺒ از ﻗﺒﻮل ﺑﺮﺧﻲ اﺻﻮل ﺗﺠﺪد ﺑﮫ ﺧﺼﻮص ﮏ ﯿﺗﮑﻨ
و ﺻﻨﻌﺖ ﻏﺮﺑﻲ ﺰ ﺑﺎﮐ ﯿﻧ ﻲ ﻧﺪاﺷﺖ.
اﻣﺎ رﺳﺎ ﯿ ﻣﺪﻧ ي ﻟﮫ ﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺤﺚ ﻧﻮﻲﻨﯾ
را در ﻣﻮرد ا ﯾ ﻦ ﺳﮫ ﻧﻈﺮ ﯾ ﮫ ﻣﻄﺮح ﻣﻲ ﮐﻨﺪ. ا ﻦ ﯾ
رﺳﺎﻟﮫ ھﻢ ﺗﺪي ﯾﮫ ﻧﻈﺮ يﺰﯿ ﻦ ﺳﺘ ﯾ ﺗﺠﺪد ﭘﺮﺳﺘﺎن را