عبدالبهاء و تولد انسان

8 / 224

آن ﭼﮫ
ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎن ﻣ، ﺳﺎزد ﻲ
ﻦ اﺳ ﯾا ًﺖ ﮐﮫ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺪه ﯿ ﻦ ﻧﺎﻣ ﯾ ﮐﮫ ﺗﺪ آن ﭼﮫ
،ﺷﻮد ﻲﻣ در اﮐﺜﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﺿﺪ د ﯾ ﻦ و ﺿﺪ ﺧﺪاﺳﺖ و
ﮫ ﺑ ﻲﻨﯾد ﻲﺑ ﻲﻄﯾ ﻦ ﺷﺮا ﯿ در ﭼﻨ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﮭﺘﺮ از د ﻦ ﯾ
ﯾ و ﺗﺪ ﯾﻲﺧﻮ ﻦ اﺳﺖ. آﺷﮑﺎر اﺳﺖ ﮐﮫ در ﻇﺎھﺮ ﻦ ﯾا ،
دو اﺻﻞ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ در ﺗﻌﺎرﺿﻨﺪ. اﻧﺘﻘﺎد
ّ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ و ﻣﺎد ه ﭘﺮﺳﺘ ﻣﻌﻄﻮف ﻲ
ﯾ ﺑﮫ ا ﻦ اﺳﺖ ﮐﮫ اﺛﺒﺎت ﻧﻤﺎ ﯾ ﺪ ﮐﮫ ﻣﺪﻧ ي ﺖ ﯿ ّ
ﻣﺎد
ﯾﺑﺎ ﺪ ﺑﺎ ﻣﺪﻧ ﯿ ﺖ روﺣﺎﻧﻲ ھﻤﺮاه ﺑﺎﺷﺪ ﻟﺰوم ﻲﻌﻨﯾ ،
ﺗﻮﺟﮫ ﺑﮫ اﺻﻮل و ارزشﻦ و ﯾ ، ﺗﺪ ﻲ روﺣﺎﻧ يھﺎ
ﻋﺮﻓﺎن را ﺧﺎﻃﺮﻧﺸﺎن ﻣ ﻲ ﺳﺎزد. اﻣﺎ در ﻧﻘﺪ
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء از ﺗﺪ ﯾ ﻦ ﻣﺮﺳﻮم ، ﻟﺰوم اﺻﻞ زﻣﺎﻧﻤﻨﺪي
و ﺗ ﮑﺎﻣﻞ و ﺗﺠﺪد ﻣﻮرد ﺗﺄ ﯿﮐ ﺪ ﻗﺮار ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮد. ﺑﺎ
اﺗﮑﺎء ﺑﮫ ﻣﻘﻮﻻت و ﺟﮭﺎن، ﻣﺘﺪاول يھﺎ ﻲﻨﯿﺑ
ﻲﻧﻤ ﺗﻮان ﭘ ﯿ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء را ﺑﺪرﺳﺘﻲ درک ﻧﻤﻮد.
ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻣﻼک ھﺎ و ﻣﻔﺎھﯿ ِﻢ ﻣﺘﺪاول ﻓﮑﺮ ي ، دو اﺻﻠﻲ
ﮐﮫ ﻣﻮرد
ﺗﺄﮐﯿﺪ
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻗﺮار ﻣ ﯿﮔ ﻲ ﺮﻧﺪ ﺑﺎ
ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ در ﺗﻌﺎرﺿﻨﺪ. ﻦﯾ ﻘﺖ ا ﯿﺣﻘ اﻣﺎ اﺳﺖ ﮐﮫ
ﯿﭘ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﭘﻲﺎﻣﯿ ﺑﻮد ﻧﻮ ﯾ ﻦ و ﺗﺎر ﺨﺴﺎز، ﯾ
ﻲﺎﻣﯿﭘ ﮐﮫ ھﻢ اﮐﻨﻮن ﻧ ﯿﺰ ﺑﮫ ھﻤﺎن اﻧﺪازهﺻﺪ ی
ﯿ ﺳﺎل ﭘ ﺶ ﺗﺎزﮔﻲ و ﻣﺪﺧﻠ ﯿ ﺖ و ﺿﺮورت ﻓﻮري دارد و
ﯾﺷﺎ ﺪ ﮐﮫ ﺑﺎ ﻗﺎﻃﻌ ﯿ ﺖ ﺑﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﮐﮫ اھﻤ ﺖ و ﯿ
ﯿ ﺖ ﭘ ﯿ ﻣﺪﺧﻠ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء را ﻣ ﻲ ﺗﻮان در ﺳﺎﺧﺘﺎر
ﻲﺎﺳﯿﺳ و اﻗﺘﺼﺎدي و ﻓﺮھﻨﮕ ﻲ ﮐﻨﻮﻧ ﻲ ﺟﮭﺎن ھﻢ
اﮐﻨﻮن ﺑ ﮫ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑ ﯿ ﺶ از ﺻﺪ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﮫ ﻣﺸﺎھﺪه
ﮐﺮد.
دو اﺻﻠﻲ ﮐﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﺮ آن ﮫ ﯿﺗﮑ
،ﺪﯾﻧﻤﺎ ﻲﻣ ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ در ﺗﻌﺎرض ﺑﺎ
ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ
، ﺴﺘﻨﺪ ﯿﻧ ﺑﻠﮑﮫ ﻻزم و ﻣﻠﺰوم ﯾﮑﺪﯾ ﮕﺮﻧﺪ و دو
ي ﺒﮫﺟﻨ ﻣﺘﻔﺎوت اﺻﻠﻲ واﺣﺪﻧﺪ. درک وﺣﺪت ا ﻦ دو ﯾ
ﯿﮐﻠ ،اﺻﻞ ﺪ ﻓﮭﻢ ﭘ ﯿ ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء اﺳﺖ. ﭘ ﺶ از ﯿ
ﺑﺤﺚ در ﺑﺎ ﯾا ي ره ﻦ دو اﺻﻞ ﯾﺑﺎ ، ﺪ ﺑﮫ ا ﯾ ﻦ ﻧﮑﺘﮫ
ﯾﯿ ﻧﻤﺎ ﺗﻮﺟﮫ ﺰ ﯿﻧ ﻢ ﮐﮫ ﯾ ﺑﺮ ا ﺗﺄﮐﯿﺪ ﻦ دو اﺻﻞ ،
ﻧﻘ ﻲﻌﻨﯾ ﺪ از ﺗﺠﺪد و ﻧﻘﺪ از ﺗﺪ ﯿ در ﻋ ،ﻦﯾ ﻦ ﺣﺎل
ﺗﺄﮐﯿﺪ
ﺑﺮ اﺻﻞ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب اﺳﺖ. ﻧﻘﺪ از