را ﺑﮫ
ﯾ
ﮑﺒﺎره از ﻣ
ﻲ ﺎن ﻣ ﯿ
ﺑﺮد و ﺑﺪ
ﺐ در ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ
ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت
،
ھﺮﮔﻮﻧﮫ اﺣﺘﺮام ﺑﮫ ﻣﺬھ
ﺐ و ﺗﺪ
ﻦ را ﯾ
در ﺟﺎﻣﻌﮫ ﻟﮑﮫ
دار ﻣ
ﻲ
ﮐﻨﺪ. ﺑﺪ
ﯾ
ﻦ ﺗﺮﺗ
ﺐ ﯿ
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ھﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﺟﻨﺒﺶ ﺗﻨﺒﺎﮐﻮ ﺑﮫ
ﯿﺮاﻧﯾا
ﺎن ھﺸﺪار ﻣ
ﻲ
دھﺪ ﮐﮫ راه ﻣﺒﺎرزه
ﺑﺎ
اﺳﺘﺒﺪاد و ﻓﺴﺎد ﺳ
ﻲﮑﯾ ﻲ،ﺎﺳﯿ
ﮐﺮدن آﺧﻮﻧﺪھﺎ و
ﺣﮑﻤﺮاﻧﺎن ﻧ
ﯿ
ﺴﺖ. ﭼﻨ
ﯿ
ﻦ ﻧﻈﺎﻣ
ﻲ
ﻧﮫ ﺗﻨﮭﺎ اﺳﺘﺒﺪاد
و ﻓﺴﺎد را دوﭼﻨﺪان ﻣ
،ﺪﯾﻧﻤﺎ ﻲ
ﺑﻠﮑﮫ ﻣﺬھﺐ و
ﺣﺮﻣﺖ د
ﯾ
ﻦ را ھﻢ از ر
ﯾ
ﺸﮫ ﻗﻠﻊ و ﻗﻤﻊ ﻣ
ﺪ. ﯾﻧﻤﺎ ﻲ
ﺑﮫ ﮔﻔﺘﮫ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء:
»
و ﺣﺎل آن ﮐﮫ وﻇﯿ
ﻋﻠﻤﺎ ي ﻔﮫ
و ﻓﺮﯾﻀﮫ
ي
ء ﻓﻘﮭﺎ
ﻣﻮاﻇﺒﺖ
اﻣﻮر روﺣﺎﻧﯿﮫ و ﺗﺮوﯾﺞ
ﮫ رﺣﻤﺎﻧﯿ نﺆوﺷ
اﺳﺖ و ھﺮ وﻗﺖ ﻋﻠﻤﺎ
دﯾﻦ ي
و ﻣﺒﯿﻦ
ارﮐﺎن ﺷﺮع ﻣﺘﯿﻦ در ﻋﺎﻟﻢ ﺳﯿﺎﺳ
ﻲ
ﻲ و راﺋ ﺟﺴﺘﻨﺪ ﻲ ﻣﺪﺧﻠ
زدﻧﺪ و ﺗﺪﺑﯿﺮ
ي
ﺪﯾ ﻣﻮﺣ ﺷﻤﻞ ﯿﺖ ﺗﺸﺘ ، ﻧﻤﻮدﻧﺪ
ﻦ ﺷﺪ و ﺗﻔﺮﯾﻖ
ﺟﻤﻊ ﻣﺆﻣﻨﯿﻦ
،ﮔﺸﺖ
ﻧﺎﺋﺮه ﻓﺴﺎد ﺑﺮاﻓﺮوﺧﺖ
و ﻧﯿﺮان
ﻲ ﺟﮭﺎﻧ ﻋﻨﺎد
را ﺑﺴﻮﺧﺖ
ﻣﻤﻠﮑﺖ ،
ﺗﺎراج و ﺗﺎﻻن
و رﻋﯿ ﺷﺪ
ﺖ اﺳﯿﺮ و دﺳﺘﮕﯿﺮ
ﻋﻮاﻧﺎن
«.
3ﯾ ﺑﺤﺚ ا اﻣﺎ
ﻦ ﻣﻘﺎﻟﮫ ﺑ
ﯿ
ﺸﺘﺮ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ ﺳﻔﺮ
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﮫ ﻏﺮب و ﺳﺨﻨﺮاﻧ
يو يھﺎ ﻲ
در اروﭘﺎ
ﯾ و آﻣﺮ
ﮑﺎ و ﭘ
ﯿ
ﺎم آﻓﺮ
ﯾ
ﻨﻨﺪه و زﻣﺎﻧﻤﻨﺪ و
ﯾا ﻲﻼﺑ اﻧﻘ
ﻦ ﺧﻄﺎﺑﺎت ﻣ
ﻲ
ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺪ
ﯾ
ﻦ ﺟﮭﺖ در
اﯾﻦ
ﻧﻮﺷﺘﮫ
ﺑﮫ ﺟﺰﺋ
ﯿ
ﺎت ﻣﻄﺎﻟﺐ رﺳﺎ
ﮫ و ﯿﻣﺪﻧ ی ﻟﮫ
ﯾ ﭘﺮداز ﻲ ﮫ ﻧﻤ ﯿﺎﺳﯿﺳ ی ﻟﮫ رﺳﺎ
ﻢ. وﻟ
ﭼﻨﺎﻧﮑﮫ ﻲ
ﯿﭘ ،ﺪﯾ ﻢ د ﯿ ﺧﻮاھ
ﺎم ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺑﮫ ﻏﺮﺑ
ﺰ ﯿ ﺎن ﻧ ﯿ
در واﻗﻊ ﺷﮑﻞ د
يﮕﺮﯾ
از ھﻤﺎن ﭘ
ﻲﺎﻣﯿ
اﺳﺖ ﮐﮫ او
ھ ده
ﺎ ﺳﺎل ﻗﺒﻞ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ ا
ﯾ
ﺮان و ا
ﺎن ﯿﺮاﻧﯾ
آن راﻣﻄﺮح ﻧ
ﻤﻮد.
ﮐﮫ ھﺴ آن ﭼﮫ
ﯾا ﻲاﺻﻠ ي ﺘﮫ
ﻦ ﺧﻄﺎﺑﺎت اﺳﺖ
،
دﻋﻮت ﻣﺮدم دﻧ
ﯿ
ﺎ ﺑﮫ اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب اﺳﺖ.
اﻣﺎ
ﯾا
ﻦ اﺗﺤﺎد ﻧ
ﯿ
ﺎزﻣﻨﺪ ﻓﺮھﻨﮕ
ﯾﻧﻮ ﻲ
ﻦ در ﺷﺮق و ﻏﺮب
رﺳﺎﻟﮫ
ی ﺳﯿﺎﺳﯿﮫ
، ﺻﺺ
21
–
20
.
3