عبدالبهاء و تولد انسان

12 / 224

ﻣﻼﺣﻈﮫ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮐﮫ اﻟﯿﻮم اﻋﻈﻢ آﻣﺎل دول و
ﻣﻠﻞ اروپ ﺗاﺿﻤﺤﻼل ﻠﺐ و ﻐ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ اﺳﺖ «.
اﻣﺎ ﺑﮫ ھﻤآن ﭼﮫ ﺐ ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯿ را ﮐﮫ اﺻﺤﺎب
ﯾاد ﺎن و رؤﺳﺎﻲﺬھﺒﻣ ي ًﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻦ ﯾﺗﺪ
ﯿﻧ يﺰﯿ اﻧﺪ ﭼ ﺪهﯿﻧﺎﻣ ﺴﺖ ﺟﺰ ﻓﺮھﻨﮓ ﺿﺪ ﺗﺪ ﯾ ﻦ و ﺿﺪ
ﺧﺪا. ﺗﺪ ﻦ ﯾ ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻓﺮھﻨﮓ ﭘﺮﺳﺖ ﺳﻨﺖ ًاﺳﺎﺳﺎ
ﯿﺗﻮﺟ ﮫ و ﺗﺸﻮ ﯾ ﻖ ﻓﺮھﻨﮓ ﺑ ﯿ ، ﺗﺒﻌ ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ ﺾ، ﻧﻔﺮت و
ﻇﻠﻢ و اﺳﺘﺜﻤﺎر ﺑﻮده اﺳﺖ. زﻣﺎﻧ ﻲ ﮐﮫ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﮫ
ﺧﺪا ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎ ﺗﻮﺟ ي ﯿﮫ ﻧﻔﺮت و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﮫ
ﯿﺑ ﮕﺎﻧﮕﺎن و ﺳﻠﺐ ﺣﻘﻮق ﮔﺮوهيھﺎ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻣﺎﻧﻨﺪ
ﮐﺎﻓﺮ و ﻣﺮﺗﺪ و ﻧﺠﺲ و زن و آزاداﻧﺪ ﺶ و ﯾ
ﯾ دﮔﺮاﻧﺪ ﺶ ﻣﻮرد ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ ﻗﺮار ﻣ،ﺮدﯿﮔ ﻲ در واﻗﻊ
ﯾﺗﺪ ﻦ دﺷﻤﻦ اﺻﻠ ﯾد ﻲ ﻦ و ﺧﺪاﺳﺖ. از آﻧﺠﺎ ﺳﺖ ﮐﮫ
ﯿﻣﺪﻧ ي ﻟﮫ رﺳﺎ ﺑﮫ ﺑ ًﮫ ﺻﺮﻓﺎ ﯿ ﺎن ﻟﺰوم ھﻤﺎھﻨﮕﻲ
ﯾﺗﺪ ﻦ و ﺗﺠﺪد اﮐﺘﻔﺎء ﻧﻤ،ﮐﻨﺪ ﻲ ﺑﻠﮑﮫ ھﺮ دو
ﻣﻔﮭﻮم را ﺑﺎزﺳﺎز ﯿﭼﻨ ﻦﯾ . ا ﮐﻨﺪ ﻲﻣ ي ﻦ ﻓﺮھﻨﮕﻲ
ﯿﻧ ﺎزﻣﻨﺪ ﻧﻔﻲ ھﺮﮔﻮﻧﮫ ﭘ ي ﺸﺪاور ﯿ ، ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ، ﺳﻨﺖ
ﻧﮋادﭘﺮﺳﺘی ھﻤﮫ و ﻲ ﻣﻈﺎھﺮ ﻓﺮھﻨﮓ و ﻣﻨﻄﻖ
ﮕﺎﻧﮕ ﯿ ﺧﻮد ﺑ از و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿﺑ ﻲ اﺳﺖ. رﺳﺎﻟﮫﮫ ﯿﻣﺪﻧ ی
ﻲ دﻋﻮﺗ اﺳﺖ از ا ﯾ ﺮان و ا ﯿﺮاﻧﯾ ﺎن ﺑﮫ ا ﻦ ﯾ
ھﺎ. ارزش ی ھﻤﮫ ي ﺑﺎزﺳﺎز
ﺑﮫ ﻣﻮازات رﺳﺎ ﯿﻣﺪﻧ ی ﻟﮫ ﮫ، ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در
رﺳﺎﻟﮫ
ی ﺳﯿﺎﺳﯿﮫﺶ ﯾﺧﻮ ي ﺑﮫ ﺟﻨ ﻦ ﯾ از ا ﺨﺼﻮﺻﻲ ﺑ ي ﺒﮫ
ﯾ و ﺗﺪ ﭘﺮﺳﺘﻲ ﺳﻨﺖ ﻦ ﻣﺮﺳﻮم ، ﺗﻮﺟﮫ ﻣ ﻲ ﮐﻨﺪ و ﺑﺮ
ﺿﺮورت ﺗﻔﮑ ﯾ ﮏ د ﯿ ﺎﻧﺖ و ﺳ ﯿ ﺎﺳﺖ ﺗﺄﮐ ﺪ و ﯾﻧﻤﺎ ﻲ ﺪ ﻣ ﯿ
ي آزاد و ﺗﮑﺎﻣﻞ و ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ را ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ ﻋﺪم
دﺧﺎﻟﺖ رؤﺳﺎﻲ ﻣﺬھﺒ ي در اﻣﻮر ﺣﮑﻮﻣﺖ و ﺣﮑﻤﺮاﻧﻲ
ﻲﻣ ﺷﻤﺎرد. از ﻧﻈﺮ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺣﮑﻮﻣﺖ ﺳﺮان ﻣﺬھﺒﻲ
ﯾ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻦ دﺷﻤﻦ ﺧﻮد ﻣﺬھ ﺐ ھﻢ ﻣ ﻲ ﺑﺎﺷﺪ. درﮔيﺮﯿ
ﻣﺬھﺐ در ﺣﮑﻮﻣﺖآن ﭼﮫ را ﮐﮫ ﻋﺼﺎ ﻲذاﺗ ي ره
ﻣﺬھﺐ راﺳﺘ ﯿ ﻦ اﺳﺖﻲﻌﻨﯾ ، ِ داوﻃﻠﺒﺎﻧﮫ ﺑﻮدن
اﻋﺘﻘﺎد ﻣﺬھﺒ ﯿ و ﺗﺄﮐ ﻲ ﺪ ﺑﺮ ﮔﺮا و ﻲ اﺧﻼﻗ ﻲﺸﯾ
ﻲ ﻋﻤﻮﻣ و اﺣﺘﺮاز از آﻟﻮدﮔﻲ و ﻓﺴﺎد دﻧ ھﻤﮫ ي،ﻮﯿ
رﺳﺎﻟﮫ ی ﻣﺪﻧﯿﮫ، ص 70 . 2