عبدالبهاء و تولد انسان

14 / 224

اﺳﺖ، ﻓﺮھﻨﮕﻲ ﮐﮫ در ھﻤﮫ ﭼ ﯿ ﺰ ﺑﮫ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻘﺖ ﯿﺣﻘ ي
ﻲﻣ ﭘﺮدازد و ی ھﻤﮫ ﻣﻔﺮوﺿﺎت و ﺳﻨﺖ ھﺎ و ارزشيھﺎ
ﺧﻮد را ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ و ﺗﺄﻣﻞ و ﺑﺎزﺳﺎز ر ﻗﺮا ي
ﻲﻣ دھﺪ. در ا ﯾ ﻦ ﺑﺎزﺳﺎزي اﺳﺖ ﮐﮫ ﺑﺮا ﻦ ﯿاوﻟ ي
ﺑﺎر ﺣﻘ ﯾ در ا ﻲﻨﯾ ﻘﺖ ﻧﻮ ﯿ ﻦ ﺟﮭﺎن ﭘﺪ ﮔﺮدد. ﻲ ﺪار ﻣ ﯾ
اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﻟﺪ و ﻇﮭﻮر اﻧﺴﺎن اﺳﺖ
ﯾ و ا ﻦ اﻣﺮ ﺑﮫ ﻣﻌﻨﺎﯾﻲ رھﺎ ي و آزادي اﻧﺴﺎن از
ﯿﻃﺒ ي ﯿﻄﮫﺣ ﻌﺖ، ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ، ﻣﻨﻄﻖ ﺑ و ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ
ﻧﻔﺮت و ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ اﺳﺖ. ي ﻧﻘﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ھﻢ از
ﺗﺠ ﺪد ﻏﺮﺑﻲ و ھﻢ از ﺗﺪﯾﻦ ﻣﺮﺳﻮم در ﺷﺮق و ﻏﺮب،
ﻧﻘﺪ از اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﺣﯿﻄﮫ ي ﻃﺒﯿﻌﺖ، ﯾﻌﻨﻲ
ﻓﺮھﻨﮓ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ و ﻧﻔﺮت و ﺑﯿﮕﺎﻧﮕﻲ اﺳﺖ.
ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﻇﮭﻮر اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮان اﻧﺴﺎن ﺑ ﺎﻧﮕﺮ ﯿ
اﺻﻞ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ، اﺻﻞ وﺣﺪت ﻋﺎﻟﻢ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ ، اﺻﻞ
اﺗﺤﺎد ﺷﺮق و ﻏﺮب و ﻧﻔ ﯿﻃﺒ ﻲ ﻌﺖ ﮔﺮا ﯾﻲ و ﻣﺎده
ﻲ روﺣﺎﻧ ﻲﻔﯾﺮﺗﻌ ﻲﻌﻨﯾ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ از اﻧﺴﺎن اﺳﺖ. ﭘﺲ
ھﺮ دو ﻧﻘﺪ ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء اﺛﺒﺎت اﺻﻠﻲ واﺣﺪ اﺳﺖ و
آن دﻋﻮت ﺷﺮق و ﻏﺮب ﺑﮫ ﻓﺮھﻨﮕ اﺳﺖ ﻲ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ
ﻲ ﻓﺮھﻨﮕ ﻲﻌﻨﯾ ﮐﮫ اﻧﻮاع ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن اﻧﺴﺎنرا ﯾﻲ زدا
ﭼﮫ ﺷﺮﻗﻲ و ﭼﮫ ﻏﺮﺑﻲ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻣ ﻲ ﮔﺬارد و ﺑﮫ ﻓﻀﺎي
ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯾ و وﺣﺪت ﻗﺪم ﻣﮔﺬارد. ﻲ
ﺳﺮ ﺗﺎ ﺳﺮ ﺳﺨﻨﺮاﻧﻲ ھﺎي ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در اروﭘﺎ
و آﻣﺮﯾﮑﺎ ﻣﻌﻄﻮف ﺑﮫ ﻧﺠﺎت اﻧﺴﺎن و ﻣﻔﮭﻮم اﻧﺴﺎن
ﻲﮋﮔﯾو اﺳﺖ. ﺧﺎص ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺎده ﭘﺮﺳﺖ و ﻃﺒ ﻌﺖ ﯿ
ﻣﺪار ﻧﻮﻇﮭﻮر اروﭘﺎ ﯾا ﯾﻲ ﻦ ﺑﻮد ﮐﮫ آدﻣ را ﻲ
ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻣﻮﺟﻮد ًﺻﺮﻓﺎ ي ي ّﻲ ﻣﻌﺮﻓ ﻲﻌﯿ و ﻃﺒ ﻣﺎد
ﻧﻤﻮد. ﺗﻘﻠ ﯿ ﻞ و اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ رﺗ ﻌﺖ، ﯿﻃﺒ ي ﺒﮫ
ﺑﮫ رﺗ ي ﺒﮫ ﮐﺎﻻ، ﺑﮫ رﺗ ﯿﺣ ي ﺒﮫ ﻮان ﻋﺼﺎ ﻓﻠﺴﻔﮫ ي ره
ﯾ و ﻧﻈﺮ ﺎت دارو ﯿﻨﯾ ﺰم اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﻮد ﮐﮫ ﺑﺎ ﺗﻘﻠ ﻞ ﯿ
اﻧﺴﺎن ﺑﮫ رﺗ ﻲآدﻣ ،ﻌﺖﯿﻃﺒ ي ﺒﮫ را ﻣﺸﻤﻮل دو
اﺻﻞ
ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ و ﺑﻘﺎي اﺻﻠﺢ ﻧﻤﻮد.آن ﭼﮫ ﮐﮫ در
ﻗﺎﻣﻮس ﻧﻈﺮ ي ﯾﮫ ﺟﺎﻣﻌﮫ ﺷﻨﺎﺳ ﯿﻨﯾ دارو ﻲ ﺰم اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ
ﻲ ﺪه ﻣ ﯿﻧﺎﻣ ز ّ ﺷﻮد و ﺗﺎ ﺣﺪ يﺎدﯾ ﻣﺪاﻓﻊ ﻧﻈﺎم
رﻗﺎﺑﺖ ﻋﻨﺎن ﮔﺴ ﯿ ﺨﺘﮫ در ﺑﺎزار ﺳﺮﻣﺎ ﻣﺤﺾ يردا ﮫﯾ
ﯾ ﺗﻨﮭﺎ ، ﺑﺎﺷﺪ ﻲﻣ ِ
ﮏ ﻧﻮع
ﻣﺤﺪود ا ﯾ ﻦ اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن