عبدالبهاء و تولد انسان

76 / 224

اﺳﺖ. ﺗﻌﺼ ﺐ از ھﺮ ﻧﻮع ﮐﮫ ﺑﺎﺷﺪ ، از ﺟﻤﻠﮫ ﺗﻌﺼﺐ
ﻲ، ﻣﺬھﺒ ھﻤﺎن اﻧﺤﻄﺎط اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﺮ ﻌﺖ و ﯿﻃﺒ ي ﺻﮫ
ﻢ و ﺟﺒﺮ ﻃﺒّﺗﺤﮑ اﺳﺖ. ﻲﻌﯿ
ﯿ ﺐ ﻧ ﯿ ﻦ ﺗﺮﺗ ﯾ ﻦ ﺑﺪ ﯿ راﺳﺘ ي آزاد ﺎزﻣﻨﺪ ﺟﻤﻊ
َ ﺧﺮ ِي اﺑﺰار د ﺑﺎ ﺧﺮد روﺣﺎﻧﻲ و اﺧﻼﻗﻲ اﺳﺖ. ﻇﮭﻮر
و ﺗﻮﻟﺪ اﻧﺴﺎن ﺑﮫ ﻋﻨﻮاني،ﺎرﯿھﺸ و روح ﺑﮫ
ﯾﯿآ ﻋﻨﻮان ِ ﻨﮫ و ﻣﺜﺎل
ﺧﺪا
ﺑﮫ ﻋﻨﻮان ﻲﻘﺘﯿﺣﻘ
ﻲ ﻋﻤﻮﻣ و ﻧﺎﻣﺤﺪود ﯿﻧ ، ﺎزﻣﻨﺪ ھﻢ ﺗﮑﺎﻣﻞ ﻋﻠﻤ و ﻲ
ﻲ ﺻﻨﻌﺘ و ھﻢ ﺗﮑﺎﻣﻞ اﺧﻼﻗﻲ و روﺣﺎﻧﻲ اﺳﺖ. اﮔﺮ
ﯾا ﻦ ھﻤﺎھﻨﮕﻲ ﺑﻮﺟﻮد ﻧﻲآدﻣ ،ﺪﯾﺎﯿ ھﻨﻮز در
ﯿﻃﺒ ي ﺒﮫرﺗ ﻌﺖ و ﺑﺮدﮔ ﻲ ﺑﺴﺮ ﻣ ﻲ ﺑﺮد. ﮐﺎرﺑﺮد داﻧﺶ
و ﺧﺮد در ﺧﺪﻣﺖ ﺳﺎﺧﺘﻦ اﺑﺰار ﺟﻨﮓ و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ و ي
ﮐﺸﺘﺎر دﺳﺘﮫﭼﮫ ﺑﮫ ﻲﺟﻤﻌ ﺷﮑﻞ اﺳﺘﻌﻤﺎر ﻏﺮﺑ و ﭼﮫ ﻲ
ﺑﮫ ﺷﮑﻞ ﺗﺮور ﯾ ﺰم ﻣﺬھﺒ ﯿﺑ ﻲ، ﺎﻧﮕﺮ ﻣﻨﻄﻘ واﺣﺪ ﻲ
اﺳﺖ و آن اﺳﺎرت اﻧﺴﺎن در ﺑﻨﺪ ﻃﺒ ﯿ ﻌﺖ و اﻧﺤﻄﺎط
ي ﯿﻄﮫﺣ ﺑﮫ يو ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ ﻲﻣ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ اﺳﺖ
ﮐﮫ
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء در ﺗﻌﺮ ﯾ ﻒ آزادِ ﻦ ﯿ راﺳﺘ ي ﺑﮫ ﻋﻨﻮان
ﻲﮑﯾ از اﺻﻮل آزﻣﻮنﺴﺪ:ﯾﻧﻮ ﻲﻣ ﺑﮭﺎﺋﯽ يھﺎ
ا» ز ﺟﻤﻠﮫ ﺗﻌﺎﻟﯿﻢ ﺣﻀﺮت ﺑﮭﺎءاﻟﻠﮫ ﺣﺮﯾﺖ اﻧﺴﺎن
ا ﺳﺖ ﮐﮫ ﺑ ﻣﻌﻨﻮﯾﮫ ي هﻗﻮ ﮫ از اﺳﯿﺮ ﻋﺎﻟﻢ ي
ﻃﺒﯿﻌﺖ ﺧﻼص و ﻧﺠﺎت ﯾﺎﺑﺪ . زﯾﺮا ﺗﺎاﻧﺴﺎن
اﺳﯿﺮ ﻃﺒﯿﻌﺖ اﺳﺖ ، ﺣﯿﻮان درﻧﺪه اﺳﺖ زﯾﺮا ،
ﺑﻘﺎ ي ﻣﻨﺎزﻋﮫ از ﺧﺼﺎ ﯾ ﺺ ﻋﺎﻟﻢ ﻃﺒﯿﻌﺖ اﺳﺖ
و اﯾﻦ ﻣﺴﺄﻟي ﭼﺸﻤﮫ ﺳﺮ ﺑﻘﺎ ي ﻣﻨﺎزﻋﮫ ي ﮫ
ﺟﻤﯿﻊ ﺑﻼﯾﺎ اﺳﺖ و ﻧﮑﺒﺖ ﮐﺒﺮ «ي.
ﯿﭘ ﺎم دﻟﻨﺸ ﯿ ﻦ و ژرف ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﺷﺎﺪ ھﻢ ﯾ
اﮐﻨﻮن ﺑ ﯿ ﺶ از ھﺮ زﻣﺎن د ﯾ ﮕﺮ ﻣﺪﺧﻠ ﯿ ﺖ و ﺿﺮورت
دارد. در دﻧﻲﻓﻌﻠ يﺎﯿ ﯾﮏ ﻧﻮع ﺗﻮﺣ ﺶ و ﺗﻨﺎزع
،ﺑﻘﺎ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﻧﻔ ﻧﻮع د ﻲ ﺗﻮﺣ ِﯾﮕﺮ ﮫ ﯿ ﺶ ﺗﻮﺟ
ﻧﻔ ﻲﻌﻨﯾ ﺪ. ﯾﻧﻤﺎ ﻲﻣ ﻲ ﺗﻮﺣ ي ﻣﻌﻨﺎ ، ﺑﮫ يﮕﺮﯾ ﺶ د
اﺛﺒﺎت ﺿﺮورت ﻧﻮع د ﮕﺮﯾ ي از ﺗﻮﺣ ﺶ و ددﻣﻨﺸ در ﻲ
ﯾآ ﻲﻣ ﺪ. ﻓﺮھ ﻨﮓ ﻧﻈﺎﻣ ﻲ ﮔﺮا و ﺷﻘﺎوت آﻣ ﯿ ﺰ ﺗﺠﺪد
يﺎرﯿ در ﺑﺴ ﻲﻏﺮﺑ ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺎ ﺗﺮﺳﺎﻧ ﯿ ﺪن ﻣﺮدم از
ﻣﮑﺎﺗﯿﺐ، ج. 3 ، ص 107 . 33