عبدالبهاء و تولد انسان

77 / 224

ﺖﯿ ﻓﻌﺎﻟ ھﺎ و ﺑﺎورھﺎﮐﮫ ﺑﮫ ﻲ ﮐﺴﺎﻧ ،ﺘﺰﯿﺳ اﻧﺴﺎن ي
ﻧﺎم اﺳﻼم و ﺧﺪاھﺮ ﻲ ﭘﺮﺳﺘ ﻧﻮع ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﺟﻨﺎﻲﺘﯾ
را ﻣﺮﺗﮑﺐ ﻣ ﻲ ﺷﻮﻧﺪ و ﻧﻔﺮت و ﻓﺴﺎد را ارا ي ده
ﻲاﻟﮭ ﻗﻠﻤﺪاد ﻣ، ﮐﻨﻨﺪ ﻲ ﺧﻮد ﺑﮫ ﺗﻮﺟ ﯿ ﮫ ﺗﻨﺎزع ﺑﻘﺎ
ﻲ ﮕﺎﻧﮕ ﯿ و ﺑ ﻏﺮب ﺑﺎ ﺷﺮق ﻣ ﻲ ﭘﺮدازﻧﺪ و ﺟﻨﮓ و
ﺗﮭﺎﺟﻢ و ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ ﯿﻋﻠ ي ﮫ ﺷﺮق را رﺳﺎﻟﺖ ﻓﺮھﻨﮕﻲ
و اﻧﺴﺎﻧ ﯾﺧﻮ ﻲ ﺶ ﻗﻠﻤﺪاد ﻣ ﯾ ﻧﻤﺎ ﻲ ﻨﺪ. در ﻋ ﯿ ﻦ ﺣﺎل
ﻣﺘﻌﺼﺒﺎن و ﮐﻨﮫﯿ ورزان ﺳﻨﺘ ﯿﻧ ﺷﺮق ﻲ ﺰ در ﺑﺴيﺎرﯿ
ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺎ ﺗﺮﺳﺎﻧ ﯿ ﺪن ﻣﺮدم از ﺳيھﺎ ﺎﺳﺖﯿ
ﻲ ﻧﻈﺎﻣ ﮔﺮا و اﺳﺘﻌﻤﺎري ﻏﺮب ﺑﮫ ﺗﻮﺟ ﯿ ﮫ ﻓﺮھﻨﮓ
ﺷﻘﺎوت و ﮐ ﻲﻣ ﻲﺒﻣﺬھ ي ﯿﻨﮫ ﭘﺮدازﻧﺪ و در ﻧﺘ ﺠﮫ ﯿ
ﺑﮫ ﻧﺎم د ﯾ ﻦ و ﺧﺪا ﺧﺸﻮﻧﺖ و ﻧﻔﺮﺗﻲ ﻋﺎم ﻋﻠ ﮫ ﯿ
اﻧﺴﺎن و ﺧﺮد و آزادي را در ﺗﻮدهي ﻣﻘﻠﺪ ﭘﺮورش
ﻲﻣ دھﻨﺪ. در ا ﯾ ﻦ ھﺮ دو ﻧﻮع ﺳ ﯾ ﺎﺳﺖ ا ﯿ ﻦ ﺗﻨﮭﺎ
ﻓﺮھﻨﮓ ﻧﺎداﻧ ﯿ و ﺗﻘﻠ ﻲ ﺪ و ﮔﺮ ﯾ ﺰ از آزاد اﺳﺖ ي
ﻲ ﮐﮫ ﻣ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺒﻨﺎ ﯾ ھﺮ ي ﺖ ﺑﺮا ﯾﺣﻤﺎ ي ﮏ از ا ﻦ ﯾ
دو ﻧﻮع ﺳ ﺎﺳﺖ ﯿ ﺳﺘﯿﺰ اﻧﺴﺎن و اﻧﺴﺎن زدا ﮔﺮدد. از
ﯾا ﻦ روﺳﺖ ﮐﮫ رھﺎ از ا ﯾﻲ ﯾﻦ اﻧﺤﻄﺎط و ذﻟ ﺖ و
اﺳﺎرت ﻧ ﯿ ﺎزﻣﻨﺪ ﺗﺮک ﺗﻌﺼﺒﺎت، ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻘﺖ، ﯿﺣﻘ ي
آﻣﻮزش و ﭘﺮورﺷﻲ اﻧﺴﺎﻧ ﻲ و ﺑﺎزﺳﺎز ﻣﻔﮭﻮم ي
ﻓﺮھﻨﮓ و د ﯾ ﻦ و اﻧﺴﺎن و ﺗﺠﺪد اﺳﺖ.
اﺻﻞ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش در ﺳﺨﻨﺮاﻧيھﺎ ﻲ
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎء ﻣﺴﺘﻘ ﯿ ﺑﮫ اﺻﻞ ﺑﺮاﺑﺮًﻤﺎ ي زن و ﻣﺮد و
ﻧﻈ ﻲﻧﻔ ﺎم اﻧﺴﺎنﯿﺳ ِﺘﺰ ﻣﺮدﺳﺎﻻري ﻣﺮﺗﺒﻂ ﻣ ﮔﺮدد. ﻲ
آن ﭼﮫ
ﻋﺒﺪاﻟﺒﮭﺎ ﺑﺎرھﺎ و ﺑﺎرھﺎ ﺑﺮ آن ﺗﮑ ﮫ ﯿ
ا ﻦﯾا ،ﮐﻨﺪ ﻲﻣ ﺳﺖ ﮐﮫ ﺗﻔﺎوﺗﻲ ﮐﮫ در ﻃﻮل ﺗﺎر ﺦ ﯾ
ﯿﻣ ﺎن زﻧﺎن و ﻣﺮدان د اﺳﺖ ﻲ ﺗﻔﺎوﺗ ،ﺷﻮد ﻲ ﺪه ﻣ ﯾ
ﮫ ﮐﮫ ﺑ ﻃﻮر ﻣﺼﻨﻮﻋﻲ و از ﻃﺮ ﯾ ﻖ ﺗﻔﺎوت در آﻣﻮزش
و ﭘﺮورش ﻣ ﯿ ﺎن زﻧﺎ ن و ﻣﺮدان ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه اﺳﺖ.
ﮐ آن ﭼﮫ ﮫ در ﻃﻮل ﺗﺎرﯾ ِ ﺳﺘﯿﺰ اﻧﺴﺎن ﺦ ﺗﺤﻘﻖ داﺷﺘﮫ
ﯿ ﻣﺤﺮوﻣ ،اﺳﺖ ﺖ و ﻣﻤﻨﻮﻋﻲﻤﯿ ﺖ ﻧ ﯿ از ﻣﺮدم ﺟﮭﺎن ،
ﻲﻌﻨﯾ زﻧﺎن از ﺣﻖ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﮫ
ﻋﺒﺎرت د ﯾ ﮕﺮ ﻓﺮھﻨﮓ ھﺎ و ﺟﻮاﻣﻊ اﻧﺴﺎﻧﻲ ﺗﺎ ﮐﻨﻮن
ﯿﮐﻮﺷ ﺪه اﻧﺪ ﮐﮫ زﻧﺎن را ﺑﺎ زور و ﺧﺸﻮﻧﺖ از