نقره داغ

233 / 256

نقره داغ مهرویه مغزی
233
و او زیبائیش را در نورِ آدم ببيند و مادر شود، مادرى كه بتواند بهشت را در زير پاهايش ببيند.
در اين هنگام قصه گو ساكت شد، نفس عميقى كشيد ودر ادامه داستان حوا گفت:
خلاصه كلام آنكه، خدا حورىِ بهشتى را دوباره خلق كرد، سايه کمرنگ حورىِ بهشتى از قله
هفت تپه لغزيد وپائين آمد و وارد باغاتِ آب و گلاب شد و پرى دريایى شد، پرى دريائى
روی آب و گلاب راه رفت تا به خاك رسيد و حوا شد. خاك كه زيبائى حوا را ديد چنان
در خود فرو رفت كه حوا در هوا معلق شد وعكس بهشت را در زيرپاهايش ديد، و خواست
مادر شود، و بدنبال نور آدم گشت وزيباىى اش در نورآدم ديد و مادر شد، و چون درمادرى
سنگ تمام گذاشت بهشت را در زير پاهايش ديد ، ودر دامنه هفت تپه و در زير پارچه سفيد
ابريشمى، غرفه هائى براى فرزندان مؤمن آدم و حوا ساخته شدند، غرفه هائى كه آسمانشان از
پارچه ابريشم سبز زمردى ، فرششان از ابريشم قرمز ياقوتي و ستارگانشان هم به رنگ آبی
فيروزه ای بودند كه گردى از طلا بر آنها پاشيده شده بود، و ماهشان هم از شدت عشق به
رنگ قرمز در آمده بود.
با مادر شدن حوا، باغات گلُ، كه با حضور آفتاب كسى روى نيمكت هاي آنها نمى نشست
تا حمام آفتاب بگيرد، پر ازجمعيت شدند، مردم پنجره هاى بسته را باز كردند تا هلال ماه
را ديده و نيت كنند، و زمانى هم كه ماه ماهِ تمام بود به ديدن ماهِ تمام مى رفتند تا آب تنشان
مانند آب دريا بالا كشيده شود تا هوس عشق و عاشقى از سرشان نيافتد. در شبهای مهتابی
هم زیبائی مهتاب را در آب رودخانه ها تماشا می کردند، و در شبها با دعا به پشتِ ماه براى
زيارت خورشيد می رفتند تا نور را در شب هم زيارت كنند.
با مادر شدن حواى بهشتى، صليب هائی، كه در گرما، سرما، باران و برف در حياط خانه ها
و پشت پنجره ها آويزان بودند، دوباره گردگيرى و با احترام در سر طاقچه ها گذاشته شدند،
كتابچه هاى مناجات كه در صندوق خانه پنهان شده و گرد و خاك مى خوردند دوباره
گردگيرى و با احترام تمام بازشدند.
مناجاتها هر صبح و شب با اصوات ملكوتى خوانده شدند و كاسه شير خدا رابا شير پر مى
كردند، تارهاى آلات موسيقى، كه پاره شده بودند، دوباره بهم گره خورده و نواخته شدند،
ايمان هم مانند برق بر قلوب زد، مرزها برداشته شدند،. نورایمان قلوب را محراب و قبله ها