![Show Menu](styles/mobile-menu.png)
![Page Background](./../common/page-substrates/page0044.jpg)
VIRTUEEL WORDT ECHT
Virtuele werelden worden steeds echter, zegt David de Nood van EPN, een
stichting die zich bezighoudt met de invloed van ICT op de samenleving.
Volgens De Nood is de vraag wat je nu moet doen in een virtuele wereld
dezelfde als die werd gesteld bij de opkomst van internet. De Nood: ‘Met
internet moest ik iets intikken, zodat ik iets kon opzoeken. Maar wat moest
ik dan opzoeken? Maar dat ‘iets zoeken’ is zich wel voort gaan zetten.’
UNIVERSITEIT LEERT OOK
Op 1 maart 2007 ging de Vrije Universiteit (VU) als eerste Nederlandse
universiteit open in Second Life. Frans Feldberg is universitair docent
informatiesystemen en projectleider van het Second Life-project van de VU.
Hij noemt virtuele werelden een fenomeen dat steeds belangrijker wordt.
Volgens Feldberg passen virtuele werelden in de ontwikkelingen op het
internet. Neem de sociale netwerken die daar zijn ontstaan, zoals Hyves
of MySpace. Mensen willen informatie met elkaar delen. Mensen gaan ook
steeds meer zelf inhoud creëren. Denk aan de digitale encyclopedie Wikipe-
dia waaraan elke bezoeker een bijdrage kan leveren. Of YouTube. ‘Mensen
verschuiven van ‘consumers’ naar ‘prosumers’. Ze consumeren niet alleen,
maar maken ook wat en het liefst in samenwerking met anderen’, zegt
Feldberg. Dat delen en maken komt samen in een virtuele wereld. ‘En die
derde dimensie voegt iets toe. Daar zit iets natuurlijks aan wat aansluit bij
onze belevingswereld. Je ziet wat anderen doen en je kunt je ervaringen
onmiddellijk delen met derden. Op een website kan dat niet of veel minder.’
Voor de VU is een vestiging in Second Life onder andere interessant omdat
het aansluit bij de visie die de universiteit heeft op onderwijs en onderzoek.
In die visie staat de zogeheten ‘community of learners’ centraal: een groep
van onderzoekers, docenten en studenten werkt samen in het opdoen van
kennis en oplossen van problemen. Virtuele werelden passen daar goed in.
Met elkaar kun je ontdekken hoe zo’n virtuele wereld nu werkt en kun je er
leren van anderen. Maar het kan ook andersom. Feldberg: ‘Geef een groep
van studenten, docenten en onderzoekers een eiland (een plek in Second
Life, red.). Geef ze een opdracht die overeenstemt met een bepaald leerdoel
en laat ze maar wat bedenken. Je weet niet wat er uit komt, het is een
ontdekkingsreis. Maar dat is goed. Daar leren we van.’
Een volgende stap is misschien ook dat er colleges gegeven gaan worden.
‘En dan heeft het geen zin om een college uit de echte wereld 1-op-1 te
kopiëren naar de virtuele wereld’, meent de VU-docent. ‘Interessant wordt
het als je zo’n college in de virtuele wereld openstelt voor experts op je
vakgebied. Nodig ze uit voor discussies en laat ze ook maar op het podium
staan. Of laat studenten uit andere faculteiten of universiteiten toe.’
Mensen willen informatie
met elkaar delen en
zelf meer inhoud creeren
De gamers
van vandaag
zijn de
besluitvormers
van morgen
The Second Louvre Museum
Bij binnenkomst word je overvallen door een enorm beeld van kunstenaar Starax. Een groot museum
met beeldhouwwerken, fotografie en schilderkunst.
Svarga
Terug naar de natuur in Svarga. Het eiland heeft zijn eigen ecosysteem. Je kunt er genieten van fonteinen, plekken om muziek
te maken of in torens klimmen voor een prachtig uitzicht. Of zaad kopen om de vogels te voeren.
Eyefood. Steiger
Galerie, of eigenlijk een soort openlucht galerie. Met kunst als ‘snoep voor het oog’ gemaakt door een groep van fotografen
en kunstenaars. Ook om te ontdekken hoe kunst zich in een virtuele wereld houdt.
>
GOUDEN
PLEKKEN
Daar sta je dan met je avatar. Waar heen te gaan?
Plekken in Second Life die je gezien moet hebben:
84
85