214 / 256
ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻧﺪارم در ﺟﻮاب ﻣﺤﺒﺖ
ﯾﺶﻫﺎ
ﯿﻢ ﭼﻪ ﮔﻔﺘ
و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺳﭙﺎس و ﺳﺘﺎ
ﯾﺶ
ﺧﻮد را ﺑﻪ زﺑﺎن
آورد
ﺑﺎز . ﯾﻢ
ﻟﺤﻈﻪ
ی
ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ
از آن ﻣﺎدر ﻋﺰ
ﯿﺮﯾﻦ و ﺷ ﯾﺰ
و ﺧﺎﻧﻢ ﺻﺎﺣﺐ
ﯿﺪ ﺧﺎﻧﻪ رﺳ
. ﺳﻮار ﺑﺮ دو
ﯽراﻫ ﯿﻦ، ﻣﺎﺷ
ﻓﺮودﮔﺎه ﺷﺪ
ﯾﻢ
و ﭘﺲ از ﻧ
ﯿﻢ
ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه رﺳ
ﯿﺪﯾﻢ
.
ﯿﺖﺑﻠ
ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﺮدﯾﻢ و ﺑﻪ ﺗﻮﺻﯿﻪ
اﯾﺸﺎن ی
ﻫﺮ ﮐﺪام در ﺟﺎﯾﯽ ﺟﺪا از ﻫﻢ ﻧ
ﺸﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ
ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺣﺮف ﻧﺰﻧﯿﻢ و ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﻮﯾﻢ. در ﯾﮏ آن، ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﻫﻔﺖ ﻧﻔﺮ از دوﺳﺘﺎن
ﺑﻬﺎﺋﯽ
ﺑﻪ ﻣﺸﺎﯾﻌﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه
آﻣﺪه
اﻧﺪ. ﺷﺮط ادب
،
ﺣﻀﻮر در ﻧﺰد آن
ﻫﺎ ﺑﻮد
وﻟﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﺎ آن ﻋﺰﯾﺰان
ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻃﻮل ﻧﮑﺸﯿﺪ و دوﺑﺎره ﻫﺮ ﮐﺪام در ﺳﺎﻟﻦ اﻧﺘﻈﺎر در
ﺟﺎﯾﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ. ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺣﻤﻞ
ﺳﺎ ک
ﺑﻪ ...ی ﻫﺎ را آﻗﺎ
داﺷﺖ ﻋﻬﺪه
. ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﺑﺎزرﺳﯽ ﺑﺪﻧﯽ و ﺣﻀﻮر در
اﺗﺎق ﺗﺮاﻧﺰﯾﺖ رﺳﯿﺪ. وﻗﺘﯽ در
اﺗﺎﻗﮏ ﺑﺎزرﺳﯽ
ﺑﻮدم و ﻣﺄﻣﻮر ﻣﺸﻐﻮل ﺷﺪ، اول ﺑﺎ دﺳﺖ از ﺷﺎﻧﻪ ﺷﺮوع ﮐﺮد و ﻟﺤﻈﻪ
ای ﺑﻌﺪ از اداﻣﻪ
ی
ﺑﺎزرﺳﯽ ﺑﺪﻧﯽ دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪ
و اﺟﺎزه
ی ﻋﺒﻮر داد.
ﭘﺸﺖ ﺳﺮم را ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم و د
ﯾﺪم
ﻫﻤﺮاﻫﻤﺎن
اﯾﺴﺘﺎده
و
ﺧﻨﺪه ﺑﺮ ﻟﺐ ﭼﺸﻤﮑﯽ زد و ﺑﻌﺪ اﻧﮕﺸﺘﺎن را ﺑﺮ ﻟﺐ ﺑﺮد
و ﺑﻪ ﻋﻼﻣﺖ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ
یا ﺑﻮﺳﻪ ﯽ
ﻓﺮﺳﺘﺎد.
ﻣﻌﻠﻮم ﺷﺪ ﺑﻪ ﺑﺎزرس ﮔﻔﺘﻪ ز
ﯾﺎد
ﻣﺰاﺣﻢ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ در ﻫﺮ ﺻﻮرت، ﭼ
ﯿﺰی
ﻫﻤﺮاه ﻧﺪاﺷﺘ
و ﯿﻢ
یﺧﻄﺮ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺒﻮد.
ﯿﺘﯽﮔ
ﻓﺮاﻣﺮز و ﯾﯽ و ﺧﺪا
ﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﺳﻬﻮﻟﺖ ﺑﻪ اﺗﺎق ﺗﺮاﻧﺰ
ﯾﺖ
آﻣﺪﻧﺪ. در ﭘﺸﺖ ﺷ
ﯿﺸﻪ،
دوﺳﺘﺎن
دﯾﺪﯾﻢ ﯽرا ﻣ ﯾﻊ ﻣﺸﺎ
ﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻟﺒ
ﭘﺮ از ﺧﻨﺪه و ﭼﺸﻤﺎﻧ
ﯽ
ﭘﺮ از ﺷﻮق ﻣﺎ را ﻧﮕﺎه ﻣ
ﮐﺮدﻧﺪ ﯽ
و آرام دﺳﺖ ﺗﮑﺎن
دادﻧﺪ ﯽﻣ
. ﭘﺲ از رﺑﻊ ﺳﺎﻋﺘ
ﯿﺮ ﻧﺼ یآﻗﺎ ﯾﺪمد ﯽ
و دوﺳﺘﺶ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن ﻟﺒﺎس ﭘﺎ ﮐﺴﺘﺎﻧ
ﯽ
ﺑﻪ ﺳﺎﻟﻦ وارد
ﺷﺪﻧﺪ. ﺧﻮد را از د
آن ﯾﺪ
ﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮد
ﯾﻢ
ﺗﺎ آن ﮐﻪ در ﺑﺎز ﺷﺪ و راه ﺑﻪ ﻓﺮودﮔﺎه ﭘ
ﯾﻢ ﮐﺮد ﯿﺪا
ﮐﻪ ﺳﻮار
ﯾﻢﺷﻮ ﯿﻤﺎ ﻫﻮاﭘ
. ﺳﺎ ک
راه ﯿﺎن ﻫﺎ را ﻣ
ﻗﺮار داده ﺑﻮدﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﺮ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﭼﻤﺪان و ﺳﺎ ﮐﺶ را ﺟﺪا ﮐﻨﺪ و ﺳﻮار
ﺷﻮد. در ﻓﺮﺻﺘ
ﯽ
ﮐﻪ ﻣﺎ ﭼﻨ
ﯿﺮ ﻧﺼ یآﻗﺎ ﯾﻢ ﮐﺮد ﯿﻦ
و دوﺳﺘﺶ ﻫﻢ رﺳ
ﯿﺪﻧﺪ
و ﻣﺎ را د
ﯾﺪﻧﺪ
و ﺣﮑﺎ
ﯾﺖ
ﺣﺎل
ﭘﺮﺳ
ﯿﺪﻧﺪ
ﯽ. ﻣ
ﺧﻮاﺳﺘﻨﺪ ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ اﺧﺬ و
ﯾﺰا
ﺑﻠﯿﺖ ﺷﺪه و
ﺗﻬﯿﻪ ﮐﺮده
اﯾﻢ
و ﻋﺎزم ﮐﺮاﭼﯽ
ﻦ ﮐﻨﺎن ﭼﯿﺰی ﮔﻔﺘﯿﻢ
ﻦ ﻣ
ﻫﺴﺘﯿﻢ. ﻣ
و زود ﺧﻮد را ﺑﻪ ﻫﻮاﭘ
ﯿﻤﺎ
ﯾﻢ رﺳﺎﻧﺪ
. در آﺧﺮ
ﯾﻦ
ﭘﻠﻪ، ﺑﺎر د
ﺑﺎ ﺧ ﯾﮕﺮ
ﯿﺎل
ﯾﻦا
ﮐﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧ
ﯽ
ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺎﺳﺖ، دﺳﺖ ﺗﮑﺎن داد
ﯾﻢ
و از ﻫﻤﻪ
ﯾﺘﻪ ﮐﻮ ﯾﺰان ﻋﺰ ی
ﯾﻢ ﮐﺮد ﯽ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈ
. از
ﺑﺨﺖ ﺧﻮب، ﻫﻮا ﻣﺴﺎﻋﺪ ﺑﻮد و اﻣﮑﺎن ﭘﺮواز داﺷﺘ
ﯿﻢ
. ﻟﺤﻈﺎﺗ
ﯽ
ﺑﻌﺪ در آﺳﻤﺎن ﺑﻮد
ﯾﻢ
و ﺑﻪ ﺳﻮ
ﯽ ﮐﺮاﭼ ی
در ﭘﺮواز.
ﺑﻪ ﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ در ﮐﺮاﭼ
ﯾﮑﯽ ﯽ
از دوﺳﺘﺎن در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺳﻮار ﻣﺎﺷ
ﯿﻦ
ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ
ﯾﺎ ﻫﺘﻞ
ﯿﺮة ﺣﻈ ﯾﺎ ﺧﺎﻧﻪ و
اﻟﻘﺪس ﺑﺒﺮد، وﻟ
ﯽ
ا ﮔﺮ از او اﺛﺮ
ی
ﻧﺒﻮد، در ﻣﺤﻮﻃﻪ
ی
ﻓﺮودﮔﺎه ز
ﯾﺎد
در اﻧﺘﻈﺎر
ﻧﻤﺎﻧ
ﯿﻢ،
ﭼﻮن اﻣﮑﺎن دارد ﭘﻠ
یﺑﺮا ﯿﺲ
ﯾﯽ ﺷﻨﺎﺳﺎ
ﻣﺴﺎﻓﺮان ﺑ
ا ﻣﺠﻮز ﯽ
ﯾﺮاﻧﯽ
ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و
. ﯾﺪآ ﯿﺶﭘ ی دردﺳﺮ
ﺗﻮﺻﯿﻪ
ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﺮده
از ﭘﺲ
اﻃﻤﯿﻨﺎن
ﻋﺪم از
ﺣﻀﻮر
آﺷﻨﺎ، و دوﺳﺖ
اوﻟﯿﻦ در
ﻓﺮﺻﺖ
ﺳﻮار
ﺗﺎ ﮐﺴﯽ
ﺑﻪ و ﺷﻮﯾﻢ
آدرﺳﯽ
ﮐﻪ
ﺑﺮوﯾﻢ داﺷﺘﯿﻢ
ﮐﻮﺗﺎه ﺳﻔﺮ ﻃﻮل در.
ﺑﯿﺸﺘﺮ
و ﻓﮑﺮ
ﺧﯿﺎﻟﻢ
ﻣﺘﻮﺟﻪ
ﻟﺤﻈﺎت
و ﻓﺮود
از ﺧﺮوج
ﻓﺮودﮔﺎه
و
اﺣﺘﻤﺎل
ﺑﺮوز
اﺷﮑﺎﻟﯽ
ﭼﻮن . ﺑﻮد
زﻣﯿﻦ ﺑﺮ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ
ﻧﺸﺴﺖ
ﭘﯿﺎده و
۲۱۳