Nedlegging av skular
– grunnar og konsekvensar
■■
av
karl
jan
solstad
Sidan kommunane fekk det fulle økonomiske ansvaret for drift av grunnskulen, har
mange små skular blitt lagde ned. Det blir hevda at små skular ikkje er fagleg på
høgd med dei større skulane. Men det finst ikkje fagleg dekning for ein slik påstand.
For mange år sidan intervjua eg skulesjefen i ein
telemarkskommune. Dette var på 1960-talet, mot
slutten av førre periode med skulenedleggingar.
Han kunne tilfreds slå fast at no hadde vi fått «eit
lettdrive skulestell» med berre ein kombinert
barne- og ungdomsskule. Så blei det stilt om
skulenedleggingar fram til sist på 1980-talet. For
kommunane var det lite eller ingenting å vinne
på å leggje ned skular fordi staten langt på veg tok
rekninga gjennom øyremerkte tilskott. Fagfolk
og fagpolitikarar på ulike nivå hadde festa lit til
det forsking her heime og i andre land viste om
at ungane lærer like godt i små som i store skular
og at det var mange fordelar for elevar, foreldre
og lokalsamfunn om skulane er nærmast mogleg
for flest mogleg. Då Noreg var fattig, blei skulane
ikkje lagde ned av økonomiske grunnar.
Kommunalt økonomisk ansvar
I 1986 fekk kommunane det fulle økonomiske
Neverdal Skole.
Fotograf: Rita Jensen
Bedre Skole nr. 3
■
2016
28